İstanbul’da yaşayan bir çocuk annesi Fikriye Çarin, 100’üncü yaşını kutladı.
Pastasını kalp kapağında ileri derece kireçlenme niçiniyle tedavi gördüğü hastanede üfleyen Çarin, eski İstanbul’u özlediğini söylemiş oldu, unutamadığı anılarını anlattı.
“Şimdi kendimi 15 yaşında hissediyorum”
Gençliğinde hastaneye epeyce sık gitmediğini söyleyen Çarin, “Başım bile ağrımazdı, artık kendimi 15 yaşında hissediyorum. Yemeklerin en düzgününü yedim. En hoş suları içtim. ömrümde ağzıma sigara koymadım. Bundan dolayı da fazlaca memnunum. En hoş günleri gördük, huzurlu yaşadık. Huzursuzluk yoktu. Komşuluk, ahbaplık, akrabalık vardı. Her şey vardı, artık bitti. Gelecekler de bir bardak kahve pişireceğiz diye ödleri kopuyor. O denli bir vakte geldik.” dedi.
“Cama yapışınca Atatürk başını çevirdi”
7 yaşındayken Mustafa Kemal Atatürk’ü gördüğünü ve o anı hiç unutamadığını söyleyen Çarin, ortalarında geçen diyaloğu şöyle anlattı:
“Saçımı okşadı”
Beni görmesiyle baktım gerimde bir adam var. ‘Seni içeri götüreceğim’ dedi. ‘Niye içeriye gideyim’ diye sordum. ‘Gel götüreceğim, niçin olduğunu görürsün’ dedi. Annem, ‘Çocuğumu götürme’ dedi. Adam da, ‘Merak etme bir daha getireceğim’ diye söylemiş oldu. Biz onla birlikte gittik. İçeriye girdim. Atatürk oturuyordu, yanına bir koltuk çekti ve bana ‘Otur bakayım oraya’ dedi. Ben de oturdum. ‘Sen Atatürk’ü tanıyor musun?’ dedi bana. ‘Atatürk benim karşımda’ diye karşılık verdim. ‘Ben kimim’ dedi. ‘Siz Mustafa Kemal Atatürk’sünüz’ dedim. ‘Sen ne akıllı kızsın’ diyerek, saçımı okşadı.
“7 yaşındaydım, hiç gözümün önünden gitmiyor”
Dedim ki; ‘İran şahı gelmişti. Bizi okuldan Taksim’in oraya getirdiler. Oradan geçtiniz, Sirkeci’ye gittiniz. Oradan da trene binip Ankara’ya gittiniz.’ Atatürk de ‘Allah Allah’ dedi. Onun üzerine adama bir şey söylemiş oldu, ben anlamadım. Adam beni aldı, oradan da kocaman bir kutu anneme teslim etti. Annem kutuyu almak istemedi. ‘Teyzeciğim al bunu Atatürk size verdi’ dedi. O vakit annem ağlamaya başladı. 7 yaşındaydım. Hiç gözümün önünden gitmiyor. Hala sarı saçlım, mavi gözlüm müziği çaldığı vakit sokakta oturur, ağlarım. Onun üzere bir insan gelmedi, gelmez de.”
“Eğlenmeyi severdi”
Eski İstanbul’un hayli hoş olduğunu söyleyen Çarin, “Sinemaya kravatsız gidemezdin. Kapıdan çevirirlerdi. Bir gazinoya gitsen, tıpkı biçimde. Bir balo olurdu, şaşırırdınız. Taksim’de bir otelde olan baloların haddi hesabı yoktu. Atatürk de orada fazlaca baloya gelmiştir. Eğlenmeyi severdi. Her şeyi seven bir insandı. bu biçimdeki İstanbul’da ahbaplık, dostluk, insanlık, sevgi, hürmet, hürmet vardı. ‘Ben yiyeyim de sen karşımda aç dur’ diyen yoktu. Hiç fesatlık yoktu. O ahbaplıkları o insanları ölsem unutamam. O günleri fazlaca özlüyorum. Yeterli ki çocukluğumda da olsa gördüm ya ne keyifli bana diyorum.” dedi.
“Artık kapak işlev görmüyordu”
Çarin’in sıhhati hakkında DHA’ya bilgiler veren Prof. Dr. Bilal Boztosun ise “Kalp kapağında, aort kapak dediğimiz bedendeki ana kapakların birinde ileri derece kireçlenme vardı. Artık kapak işlev görmüyordu. Tabiri caizse açılmıyordu. Açılmadığından dolayı hastamızda nefes darlığı ve çabuk yorulma oluyordu. Yaşı itibariyle nefes darlığı, çabuk yorulma üzere ezalar olağan kabul edilebilir fakat baktık ki bize geldiği vakit hayli etkin bir insan ve açıldığı vakit da epeyce rahat edebileceğini düşündüğümüz için bu süreci yaptık.
“Şu anda her şey yolunda gidiyor”
Eskiden bu hastalarımıza yaşı itibariyle hiç bir şey yapamıyorduk. Yani açık kalp kapak cerrahisi olması gerekiyordu. Bu yaşlarındaki hastaların riskinden dolayı yapmıyorduk, yapılamıyordu. Hastaları biraz kendi halinde bırakıp ilaç tedavisine devam ediyorduk lakin artık süratle gelişen teknolojinin verdiği imkanlarla kasıktan girerek yaklaşık bir saatlik anjiyo tekniğiyle bu kapağa yenisini takabiliyor ve değiştirebiliyoruz. Çok şükür, şu anda her şey yolunda gidiyor. 100’üncü yaşını birlikte kutladık.” diye konuştu.
Pastasını kalp kapağında ileri derece kireçlenme niçiniyle tedavi gördüğü hastanede üfleyen Çarin, eski İstanbul’u özlediğini söylemiş oldu, unutamadığı anılarını anlattı.
“Şimdi kendimi 15 yaşında hissediyorum”
Gençliğinde hastaneye epeyce sık gitmediğini söyleyen Çarin, “Başım bile ağrımazdı, artık kendimi 15 yaşında hissediyorum. Yemeklerin en düzgününü yedim. En hoş suları içtim. ömrümde ağzıma sigara koymadım. Bundan dolayı da fazlaca memnunum. En hoş günleri gördük, huzurlu yaşadık. Huzursuzluk yoktu. Komşuluk, ahbaplık, akrabalık vardı. Her şey vardı, artık bitti. Gelecekler de bir bardak kahve pişireceğiz diye ödleri kopuyor. O denli bir vakte geldik.” dedi.
“Cama yapışınca Atatürk başını çevirdi”
7 yaşındayken Mustafa Kemal Atatürk’ü gördüğünü ve o anı hiç unutamadığını söyleyen Çarin, ortalarında geçen diyaloğu şöyle anlattı:
“Saçımı okşadı”
Beni görmesiyle baktım gerimde bir adam var. ‘Seni içeri götüreceğim’ dedi. ‘Niye içeriye gideyim’ diye sordum. ‘Gel götüreceğim, niçin olduğunu görürsün’ dedi. Annem, ‘Çocuğumu götürme’ dedi. Adam da, ‘Merak etme bir daha getireceğim’ diye söylemiş oldu. Biz onla birlikte gittik. İçeriye girdim. Atatürk oturuyordu, yanına bir koltuk çekti ve bana ‘Otur bakayım oraya’ dedi. Ben de oturdum. ‘Sen Atatürk’ü tanıyor musun?’ dedi bana. ‘Atatürk benim karşımda’ diye karşılık verdim. ‘Ben kimim’ dedi. ‘Siz Mustafa Kemal Atatürk’sünüz’ dedim. ‘Sen ne akıllı kızsın’ diyerek, saçımı okşadı.
“7 yaşındaydım, hiç gözümün önünden gitmiyor”
Dedim ki; ‘İran şahı gelmişti. Bizi okuldan Taksim’in oraya getirdiler. Oradan geçtiniz, Sirkeci’ye gittiniz. Oradan da trene binip Ankara’ya gittiniz.’ Atatürk de ‘Allah Allah’ dedi. Onun üzerine adama bir şey söylemiş oldu, ben anlamadım. Adam beni aldı, oradan da kocaman bir kutu anneme teslim etti. Annem kutuyu almak istemedi. ‘Teyzeciğim al bunu Atatürk size verdi’ dedi. O vakit annem ağlamaya başladı. 7 yaşındaydım. Hiç gözümün önünden gitmiyor. Hala sarı saçlım, mavi gözlüm müziği çaldığı vakit sokakta oturur, ağlarım. Onun üzere bir insan gelmedi, gelmez de.”
“Eğlenmeyi severdi”
Eski İstanbul’un hayli hoş olduğunu söyleyen Çarin, “Sinemaya kravatsız gidemezdin. Kapıdan çevirirlerdi. Bir gazinoya gitsen, tıpkı biçimde. Bir balo olurdu, şaşırırdınız. Taksim’de bir otelde olan baloların haddi hesabı yoktu. Atatürk de orada fazlaca baloya gelmiştir. Eğlenmeyi severdi. Her şeyi seven bir insandı. bu biçimdeki İstanbul’da ahbaplık, dostluk, insanlık, sevgi, hürmet, hürmet vardı. ‘Ben yiyeyim de sen karşımda aç dur’ diyen yoktu. Hiç fesatlık yoktu. O ahbaplıkları o insanları ölsem unutamam. O günleri fazlaca özlüyorum. Yeterli ki çocukluğumda da olsa gördüm ya ne keyifli bana diyorum.” dedi.
“Artık kapak işlev görmüyordu”
Çarin’in sıhhati hakkında DHA’ya bilgiler veren Prof. Dr. Bilal Boztosun ise “Kalp kapağında, aort kapak dediğimiz bedendeki ana kapakların birinde ileri derece kireçlenme vardı. Artık kapak işlev görmüyordu. Tabiri caizse açılmıyordu. Açılmadığından dolayı hastamızda nefes darlığı ve çabuk yorulma oluyordu. Yaşı itibariyle nefes darlığı, çabuk yorulma üzere ezalar olağan kabul edilebilir fakat baktık ki bize geldiği vakit hayli etkin bir insan ve açıldığı vakit da epeyce rahat edebileceğini düşündüğümüz için bu süreci yaptık.
“Şu anda her şey yolunda gidiyor”
Eskiden bu hastalarımıza yaşı itibariyle hiç bir şey yapamıyorduk. Yani açık kalp kapak cerrahisi olması gerekiyordu. Bu yaşlarındaki hastaların riskinden dolayı yapmıyorduk, yapılamıyordu. Hastaları biraz kendi halinde bırakıp ilaç tedavisine devam ediyorduk lakin artık süratle gelişen teknolojinin verdiği imkanlarla kasıktan girerek yaklaşık bir saatlik anjiyo tekniğiyle bu kapağa yenisini takabiliyor ve değiştirebiliyoruz. Çok şükür, şu anda her şey yolunda gidiyor. 100’üncü yaşını birlikte kutladık.” diye konuştu.