‘Gizemi ortaya çıktı’Sarı’ Mirò tarafından. Kendisini 1978 yılında ünlü Katalan sürrealist ressam Taller Sert’inde otururken gösteren fotoğrafta Juan Miro etrafı halkıyla çevrili resim sergisi. Arka planda, parlak sarı ve yoğun Femme dans le rue, 1973’te boyanmış. Elli yıl sonra, kadmiyum bazlı sarı soluk ve bozulmuş görünüyor. Aynı olay Fundació Miró Mallorca tarafından korunan diğer 25 tabloyu da etkiledi. Peki gerçekte ne oldu? Milano Politeknik ve Venedik Ca’ Foscari Üniversitesi’nden bir grup araştırmacı, bunu yeni ve ayrıntılı bir çalışmada açıkladı. Mirò’nun resimlerindeki bozulmuş sarı, aslında kadmiyum sülfürden oluşan ve 19. yüzyılın sonunda tanıtılan modern bir pigment olan kadmiyum sarısından yapılmıştır.
Pigment, parlaklığını ve renk tonunun dolgunluğunu takdir eden Vincent Van Gogh, Pablo Picasso ve Henri Matisse gibi sanatçılar tarafından yaygın olarak kullanıldı. Ancak son yıllarda, Edward Munch’un The Scream’i de içeren önemli sanat eserlerinde de vurgulandığı gibi, bu pigmentin her zaman stabil olmadığı ve tablonun bozulmasına yol açtığı anlaşıldı. Şu ana kadar yapılan araştırmalar bozunma sürecinin anlaşılmasını mümkün kıldı ancak bu bozunmayı tetikleyen faktörlerin neler olduğu tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. Bu bozulmanın özellikle 19. yüzyıl sonu ile 20. yüzyıl başı arasına, yani kadmiyum sarısı pigmentinin sentez yöntemlerinin henüz tam olarak gelişmediği bir döneme tarihlenen resimlerde ortaya çıktığı da gözlemlenmiştir. mükemmelleştirildi.
Miró’nun 1970’lerde yapılan eserleri kesinlikle daha sonraki bir döneme aittir. Bu nedenle Fundació Miró Mallorca koleksiyonu, bu boyanın kadmiyum sarısı pigment üretim tarihinin daha sonraki bir aşamasındaki bozulmasını anlamak için benzersiz bir örnek olay çalışmasını temsil ediyor. Bu bozulmanın nedenini keşfetmek için konservatörler, İtalyan bilim adamları Daniela Comelli ve Milano Politeknik’ten Marta Ghirardello ile Ca’ Foscari Üniversitesi’nden Francesca Caterina Izzo’nun da dahil olduğu uluslararası bir ekibi bir araya getiren restoratör Mar Gomez Lobon’a başvuruyor. Venedik. Araştırmacılar ve meslektaşları resimlerden, boya tüplerinden ve sanatçı paletlerinden alınan dokuz örneği farklı analitik teknikler kullanarak analiz etti: elektron mikroskobu, Grenoble senkrotronunda X-ışını floresansı, kızılötesi spektroskopi, mikrofotolüminesans ve kromatografik analizler.
Uzmanlardan oluşan grup, boyaların kimyasal bileşimi ve pigmentlerin kristal yapısının, araştırma ekibini kadmiyum sarısına dayanan bozulmuş renklerin Fransız markası Lucien Lefebvre tarafından üretilen boya tüplerinden geldiğini iddia etmeye yönlendiren ipuçları olduğunu açıklıyor. Foinet. Miró, Parisli üreticiyi tercih ediyordu: Stüdyolarında Fransız markasına ait yüzden fazla boya tüpü bulundu; bunlardan beşi artık tanınmayan Kadmiyum Limon Sarısı No.1’di. Kesinlikle ucuz bir marka değildi: Parisli ev, Mondrian, Matisse ve Giacometti gibi sanatçıların kullandığı yüksek kaliteli renkleri üretiyordu. “Pigmentin düşük kristalliği, onu yüksek bir foto-kimyasal reaktiviteye maruz bırakır. Bu, boyanın kırılganlığının ana nedenleri arasındadır ve pigmentin sentezlendiği yönteme kadar izlenebilmektedir; ancak bu yöntem henüz kullanılmamıştır. Milano Politeknik Fizik Bölümü’nden Daniela Comelli, “Bilinen ve tarihi kaynakları henüz bulunmayan” diye açıklıyor.
Son olarak, çevresel koruma koşulları, malzemenin kimyasal-fiziksel dönüşümüne güçlü bir şekilde katkıda bulunmuştur. Aynı kimyasal bileşime sahip numuneler farklı seviyelerde bozulma gösteriyor ve en iyi korunan renk, 32 yıldır çekmecede kapalı kalan, ışıktan ve nem değişimlerinden korunan bir paletten geliyor. Venedik Ca’ Foscari Üniversitesi’nden Francesca Caterina Izzo, “Miró’nun kadmiyum sarısını diğer sanatçılar gibi korumak için, ışığa maruz kalma ve bağıl nem de dahil olmak üzere çevresel parametreleri kontrol etmek gerektiğinin” altını çiziyor. Araştırmacı şöyle devam ediyor: “Çok bozulmuş ve dolayısıyla kırılgan resimsel yüzeylerin olduğu durumlarda, ultraviyole radyasyonu filtreleyebilen camla koruma yardımcı olabilir; boya koruyucuların ve sağlamlaştırıcıların uygulanmasını içeren çözümler ise daha fazla çalışmayı hak ediyor.”
Heritage Science bilimsel dergisi tarafından yayınlanan araştırma, restoratör Mar Gomez Lobon tarafından, Milano Politeknik Okulu’ndan Marta Ghirardello ve Daniela Comelli, Mallorca’daki Fundació Pilar i Joan Miró’dan Enric Juncosa Darder, Carlos Palomino Cabello ve Marta tarafından gerçekleştirildi. Universitat de les Illes Balears’tan Bauza’ya, Avrupa Sinkrotron Radyasyon Tesisi’nden Marine Cotte’ye, Courtauld Sanat Enstitüsü’nden Austin Nevin, Aviva Burnstock ve Silvia Rita Amato’ya ve Venedik Ca’ Foscari Üniversitesi’nden Francesca Caterina Izzo’ya. Mirò’nun ‘sarı’sı üzerindeki araştırmalar, Lucien Lefebvre-Foinet markasının diğer renkleri ve benzer şekilde korunmuş olmasına rağmen aynı işaretleri göstermeyen kadmiyum sarısı boyalar içeren tablolar üzerinde yapılacak araştırmalarla gelecekte de devam edecek. yaşlanmanın.
Pigment, parlaklığını ve renk tonunun dolgunluğunu takdir eden Vincent Van Gogh, Pablo Picasso ve Henri Matisse gibi sanatçılar tarafından yaygın olarak kullanıldı. Ancak son yıllarda, Edward Munch’un The Scream’i de içeren önemli sanat eserlerinde de vurgulandığı gibi, bu pigmentin her zaman stabil olmadığı ve tablonun bozulmasına yol açtığı anlaşıldı. Şu ana kadar yapılan araştırmalar bozunma sürecinin anlaşılmasını mümkün kıldı ancak bu bozunmayı tetikleyen faktörlerin neler olduğu tam olarak açıklığa kavuşturulamadı. Bu bozulmanın özellikle 19. yüzyıl sonu ile 20. yüzyıl başı arasına, yani kadmiyum sarısı pigmentinin sentez yöntemlerinin henüz tam olarak gelişmediği bir döneme tarihlenen resimlerde ortaya çıktığı da gözlemlenmiştir. mükemmelleştirildi.
Miró’nun 1970’lerde yapılan eserleri kesinlikle daha sonraki bir döneme aittir. Bu nedenle Fundació Miró Mallorca koleksiyonu, bu boyanın kadmiyum sarısı pigment üretim tarihinin daha sonraki bir aşamasındaki bozulmasını anlamak için benzersiz bir örnek olay çalışmasını temsil ediyor. Bu bozulmanın nedenini keşfetmek için konservatörler, İtalyan bilim adamları Daniela Comelli ve Milano Politeknik’ten Marta Ghirardello ile Ca’ Foscari Üniversitesi’nden Francesca Caterina Izzo’nun da dahil olduğu uluslararası bir ekibi bir araya getiren restoratör Mar Gomez Lobon’a başvuruyor. Venedik. Araştırmacılar ve meslektaşları resimlerden, boya tüplerinden ve sanatçı paletlerinden alınan dokuz örneği farklı analitik teknikler kullanarak analiz etti: elektron mikroskobu, Grenoble senkrotronunda X-ışını floresansı, kızılötesi spektroskopi, mikrofotolüminesans ve kromatografik analizler.
Uzmanlardan oluşan grup, boyaların kimyasal bileşimi ve pigmentlerin kristal yapısının, araştırma ekibini kadmiyum sarısına dayanan bozulmuş renklerin Fransız markası Lucien Lefebvre tarafından üretilen boya tüplerinden geldiğini iddia etmeye yönlendiren ipuçları olduğunu açıklıyor. Foinet. Miró, Parisli üreticiyi tercih ediyordu: Stüdyolarında Fransız markasına ait yüzden fazla boya tüpü bulundu; bunlardan beşi artık tanınmayan Kadmiyum Limon Sarısı No.1’di. Kesinlikle ucuz bir marka değildi: Parisli ev, Mondrian, Matisse ve Giacometti gibi sanatçıların kullandığı yüksek kaliteli renkleri üretiyordu. “Pigmentin düşük kristalliği, onu yüksek bir foto-kimyasal reaktiviteye maruz bırakır. Bu, boyanın kırılganlığının ana nedenleri arasındadır ve pigmentin sentezlendiği yönteme kadar izlenebilmektedir; ancak bu yöntem henüz kullanılmamıştır. Milano Politeknik Fizik Bölümü’nden Daniela Comelli, “Bilinen ve tarihi kaynakları henüz bulunmayan” diye açıklıyor.
Son olarak, çevresel koruma koşulları, malzemenin kimyasal-fiziksel dönüşümüne güçlü bir şekilde katkıda bulunmuştur. Aynı kimyasal bileşime sahip numuneler farklı seviyelerde bozulma gösteriyor ve en iyi korunan renk, 32 yıldır çekmecede kapalı kalan, ışıktan ve nem değişimlerinden korunan bir paletten geliyor. Venedik Ca’ Foscari Üniversitesi’nden Francesca Caterina Izzo, “Miró’nun kadmiyum sarısını diğer sanatçılar gibi korumak için, ışığa maruz kalma ve bağıl nem de dahil olmak üzere çevresel parametreleri kontrol etmek gerektiğinin” altını çiziyor. Araştırmacı şöyle devam ediyor: “Çok bozulmuş ve dolayısıyla kırılgan resimsel yüzeylerin olduğu durumlarda, ultraviyole radyasyonu filtreleyebilen camla koruma yardımcı olabilir; boya koruyucuların ve sağlamlaştırıcıların uygulanmasını içeren çözümler ise daha fazla çalışmayı hak ediyor.”
Heritage Science bilimsel dergisi tarafından yayınlanan araştırma, restoratör Mar Gomez Lobon tarafından, Milano Politeknik Okulu’ndan Marta Ghirardello ve Daniela Comelli, Mallorca’daki Fundació Pilar i Joan Miró’dan Enric Juncosa Darder, Carlos Palomino Cabello ve Marta tarafından gerçekleştirildi. Universitat de les Illes Balears’tan Bauza’ya, Avrupa Sinkrotron Radyasyon Tesisi’nden Marine Cotte’ye, Courtauld Sanat Enstitüsü’nden Austin Nevin, Aviva Burnstock ve Silvia Rita Amato’ya ve Venedik Ca’ Foscari Üniversitesi’nden Francesca Caterina Izzo’ya. Mirò’nun ‘sarı’sı üzerindeki araştırmalar, Lucien Lefebvre-Foinet markasının diğer renkleri ve benzer şekilde korunmuş olmasına rağmen aynı işaretleri göstermeyen kadmiyum sarısı boyalar içeren tablolar üzerinde yapılacak araştırmalarla gelecekte de devam edecek. yaşlanmanın.