Fransız ressam André Derain'in (1880-1954) Henri Matisse ve Etienne Terrus adlı sanatçıları tasvir eden bilinmeyen bir başyapıtı gün yüzüne çıktı ve Fauves hareketi tarihinde önemli bir eser olduğunu kanıtladı. 1905'te boyanmış, olağanüstü nadirliğe sahip bu Fauvist mücevher, Christie'nin 9 Nisan'da Paris'te yapılacak Empresyonist ve Modern Sanat müzayedesinde sergilenecek. Piyasada hiç görülmemiş, yaklaşık 120 yıldır aynı özel koleksiyonda titizlikle korunan tablo, çok yakında 2.000.000 – 3.000.000 euro arası bir fiyatla satışa sunulacak.
1905 yazında André Derain ve Matisse'i Collioure'de ağırlayan Katalan ressam Etienne Terrus'un doğrudan koleksiyonundan alınan “Matisse ve Terrus” tablosu, Fovizm'in bu üç kurucu figürü arasındaki dostluğu simgeliyor. Büyük olasılıkla 1905'ten kısa bir süre sonra Etienne Terrus'a verilen bu çalışma, Matisse, Derain ve Terrus arasındaki dostluğu ve Collioure'un şirin balıkçı limanı ve çevresindeki pitoresk ortamda Fovizm'in doğuşunu kutluyor.
1905 yılında, Paris avangardının iki öncüsü, İspanya sınırındaki bu köyde, yazı, Etienne Terrus'un da aralarında bulunduğu yeni tanıdıklarla çevrili, güneyin eşsiz parlaklığına dalmış halde geçirdiler. Bu süre zarfında André Derain, konumdan ilham alan birçok canlı eser yarattı. Matisse'den farklı olarak Derain, Collioure'a asla geri dönmedi ve bu eşsiz kalışı kariyerinde çok önemli bir ana dönüştürdü; modern sanatın öncülü olan devrimci bir tarzın doğuşuna işaret etti.
“Matisse ve Terrus” Derain'in Collioure'deki çalışmasında yalnızca üçlü dostluğun temsili açısından değil, özel bir anlam taşıyor. Birkaç ay sonra, 1905 Paris Salon d'Automne'da onun cesur stili ve canlı Fauvist paleti, resmi olarak en büyük modern sanat hareketlerinden birini doğuran “saf tonlardan oluşan bir grup” olarak tanımlandı.
Argelès-sur-Mer yakınlarında, muhtemelen Racou plajına bakan, deniz kenarındaki bir terasta sessizce oturan Matisse ve Terrus, rahat bir hava yayıyor. Solda kendine özgü kızıl sakalıyla Matisse pipo içerken, sağda Terrus düşünceli bir şekilde uzaklara bakıyor.
Işık ve rengin yakaladığı Derain, yavaş yavaş çizgilerden vazgeçerek rengi tanımlayıcı ve temsili amacından ayırarak tuvalde bağımsız ve odaksal bir öğe olarak var olmasını sağlıyor. Saf pigmentin bu kalın, geniş fırça darbeleri, şehvetli canlılıkla dolu, moderniteye dönüşü temsil ediyor.
“Christie's France, Philadelphia Sanat Müzesi'nde sergilenen ünlü Matisse portresinin bir kopyası olan Matisse ve Terrus'u sunmaktan onur duyar. Her iki 1905 tablosu da Matisse'i aynı masada otururken tasvir etse de, bizim sunumumuz daha zengin bir karmaşıklığa sahiptir, bu da onu kayda değer bir eser haline getirmektedir. müzayede evinde empresyonist ve modern sanat uzmanı Valérie Didier, “Sadece sanat piyasası için değil, aynı zamanda sanat tarihi için de bir keşif” dedi.
(Paolo Martini'nin yazdığı)
1905 yazında André Derain ve Matisse'i Collioure'de ağırlayan Katalan ressam Etienne Terrus'un doğrudan koleksiyonundan alınan “Matisse ve Terrus” tablosu, Fovizm'in bu üç kurucu figürü arasındaki dostluğu simgeliyor. Büyük olasılıkla 1905'ten kısa bir süre sonra Etienne Terrus'a verilen bu çalışma, Matisse, Derain ve Terrus arasındaki dostluğu ve Collioure'un şirin balıkçı limanı ve çevresindeki pitoresk ortamda Fovizm'in doğuşunu kutluyor.
1905 yılında, Paris avangardının iki öncüsü, İspanya sınırındaki bu köyde, yazı, Etienne Terrus'un da aralarında bulunduğu yeni tanıdıklarla çevrili, güneyin eşsiz parlaklığına dalmış halde geçirdiler. Bu süre zarfında André Derain, konumdan ilham alan birçok canlı eser yarattı. Matisse'den farklı olarak Derain, Collioure'a asla geri dönmedi ve bu eşsiz kalışı kariyerinde çok önemli bir ana dönüştürdü; modern sanatın öncülü olan devrimci bir tarzın doğuşuna işaret etti.
“Matisse ve Terrus” Derain'in Collioure'deki çalışmasında yalnızca üçlü dostluğun temsili açısından değil, özel bir anlam taşıyor. Birkaç ay sonra, 1905 Paris Salon d'Automne'da onun cesur stili ve canlı Fauvist paleti, resmi olarak en büyük modern sanat hareketlerinden birini doğuran “saf tonlardan oluşan bir grup” olarak tanımlandı.
Argelès-sur-Mer yakınlarında, muhtemelen Racou plajına bakan, deniz kenarındaki bir terasta sessizce oturan Matisse ve Terrus, rahat bir hava yayıyor. Solda kendine özgü kızıl sakalıyla Matisse pipo içerken, sağda Terrus düşünceli bir şekilde uzaklara bakıyor.
Işık ve rengin yakaladığı Derain, yavaş yavaş çizgilerden vazgeçerek rengi tanımlayıcı ve temsili amacından ayırarak tuvalde bağımsız ve odaksal bir öğe olarak var olmasını sağlıyor. Saf pigmentin bu kalın, geniş fırça darbeleri, şehvetli canlılıkla dolu, moderniteye dönüşü temsil ediyor.
“Christie's France, Philadelphia Sanat Müzesi'nde sergilenen ünlü Matisse portresinin bir kopyası olan Matisse ve Terrus'u sunmaktan onur duyar. Her iki 1905 tablosu da Matisse'i aynı masada otururken tasvir etse de, bizim sunumumuz daha zengin bir karmaşıklığa sahiptir, bu da onu kayda değer bir eser haline getirmektedir. müzayede evinde empresyonist ve modern sanat uzmanı Valérie Didier, “Sadece sanat piyasası için değil, aynı zamanda sanat tarihi için de bir keşif” dedi.
(Paolo Martini'nin yazdığı)