Diyanetten manalı hutbe! İşte 11 Kasım 2022 Cuma Hutbesi konusu

Zakariya

New member
Hutbe, cuma namazının sahih ve kabul olmasının kurallarından biridir. Cuma hutbesi cuma namazının farzıdır. Cuma hutbesinin kıymeti bilen Müslümanlar bu haftaki cuma hutbesinin konusunu merak edip araştırıyor.

Diyanet İşleri Başkanlığı, bu haftaki Cuma Hutbesi konusunu;12 Kasım 1999 Düzce depreminin sene-i devriyesine dikkat çekerek, ‘Önce Önlem, daha sonra Tevekkül’ olarak belirledi. İşte metnin tamamı…






ÖNCE ÖNLEM daha sonra TEVEKKÜL

Muhterem Müslümanlar!

Mülkün yegâne sahibi olan Aziz Rabbimiz, en küçük zerreden uçsuz bucaksız kâinata varıncaya kadar her şeyi bir ahenk ve tertip içerisinde yaratmıştır. Yaratılıştaki bu harika ahenk, “Sünnetullah”a yani Allah’ın kararına ve kanunlarına bakılırsa işlemektedir. Bizlere düşen, bu ilahi tertip ve maddelere göre hareket etmek, cihanda var olan sebep-sonuç bağlantısına uygun davranmaktır.

Aziz Müminler!

Sebepler dairesinde cereyan eden hadiselerden biri de afetlerdir. Sarsıntı üzere afetlere mahzur olmak olağan olarak mümkün değildir. Lakin akıl, bilim ve deneyim ışığında afetlere karşı önlem almak ve bunların yol açacağı tahribatı en aza indirmek öncelikli bakılırsavimizdir. İslam’ın emrettiği tevekkül anlayışının gereği de budur. Dinimiz, evvel bütün önlemleri almamızı, üzerimize düşen bütün sorumlulukları yerine getirmemizi emreder. daha sonrasında Allah’a tevekkül etmeye, O’na güvenip teslim olmaya davet eder. Gerçekten bir adam Peygamber Efendimiz (sas)’e gelerek, “Ya Resûlallah! Devemi bağlayıp da mı Allah’a tevekkül edeyim, yoksa bağlamadan mı tevekkül edeyim.” diye sorduğunda Allah Resûlü (sas), ona şöyleki yanıt vermiştir: “Önce deveni bağla, daha sonra Allah’a tevekkül et!” (1)


Kıymetli Müslümanlar!

Aldığımız bütün önlemlere karşın acı bir hadiseyle karşılaştığımızda ise biz müminlere düşen sabırlı ve metanetli olmak, Allah’ın takdirine istek göstermektir. İçinde bulunduğumuz durumu akl-ı selim ile kıymetlendirmek, ihmal, yanlış ve yanılgılardan gerekli dersleri çıkarmaktır. Cenabıhakk’a tazarruda bulunmak; tevbe ve istiğfarla, dua ve niyazla O’na sığınmak, rahmet ve yardımını istemektir.

Değerli Müminler!

Kur’an-ı Kerim’de şu biçimde buyrulmaktadır: “İnsanların kendi elleriyle yapıp ettikleri yüzünden karada ve denizde sistem bozuldu; bu biçimdece Allah yanlış yoldan dönsünler diye işlediklerinin bir kısmını onlara tattırıyor.” (2) Evet, afetlerin berbat sonuçlarınin bir kısmı kendi yanılgı ve ihmallerimiz sebebiyledir. bu biçimde geliniz! Afetlere karşı şuurlu, önlemli ve hazırlıklı olalım. Sevgili Peygamberimiz (sas)’in “Allah Teâlâ, birinizin yaptığı işi en sağlam biçimde yapmasından şad olur.” (3) hadisini kendimize rehber edinelim. Zelzele jenerasyonu üzerinde yer alan ülkemizin gerçeklerine uygun adımlar atalım. Meskenlerimizi en yanlışsız yere, en sağlam materyalle ve en hoş biçimde inşa etmenin uğraşında olalım. Heyelan ve sel riski bulunan bölgelerde, dere yataklarında bina yapmaktan kaçınalım. Kendi elimizle kendimizi tehlikeye atmayalım.

Aziz Müslümanlar!

Yüzlerce vatandaşımızın vefatına, binlercesinin etkilenmesine sebep olan 12 Kasım 1999 Düzce sarsıntısının sene-i devriyesi olan yarın saat 18.57’de sarsıntılara karşı toplumumuzda farkındalık oluşturmak gayesiyle ülke genelinde “Çök, Kapan, Tutun” hareketleriyle zelzele tatbikatı yapılacaktır. Rabbimiz Kur’an-ı Kerim’de, وَمَنْ اََحْيَاهَا فََكَاَ نَمََٓا اََحْيَا اَل نَاسَ جََم۪يعا اَ “Kim, bir canı kurtarırsa bütün insanların ömrünü kurtarmış üzere olur.” (4) buyurmaktadır. Bir canı kurtarmak, bir insanın hayata tutunmasına katkıda bulunmak, bu hedefe yönelik faaliyetlerin içerisinde olmak, son derece saygın ve kıymetlidir. Bu vesileyle siz değerli kardeşlerimizi bulunduğunuz yerdeki en inançlı noktada hem bu tatbikatta yer almaya birebir vakitte AFAD tarafınca verilen eğitimlere katılmaya davet ediyorum.

Hutbemi bitirirken geçmişten günümüze afetlerde vefat eden bütün kardeşlerimize Allah’tan rahmet diliyorum. Cenâb-ı Hak, ülkemizi, milletimizi ve tüm insanlığı her türlü afetten koruma buyursun.

1 Tirmizî, Sıfatü’l-kıyâme, 60.

2 Rûm, 30/41.

3 Taberânî, el-Mu’cemü’l-evsat, 1/275.

4 Mâide, 5/32.

Din Hizmetleri Genel Müdürlüğü