Kent merkezindeki Atatürk Caddesi üzerinde “Bulamadım Çarşısı” isimli klâsik dükkanında 1936 yılından beri esnaflık yapan babasının anısını yaşatmak isteyen 80 yaşındaki Halil İbrahim Cahit Erdoğan, babasının öldüğü tarihten itibaren dükkanda bulunan hiç bir şeyi satmadı.
Haftanın makul günlerinde dükkanı açan ama iç tertibi de dahil olmak üzere hiç bir şeye müdahale etmeyen ve o periyottan kalan eserleri satmayan Erdoğan, bu sayede babasının anısını yaşattığına inanıyor.
Dükkanına tanıdıkları geldiğinde bir mazeretle gönderdiğini, tanımayanların gelmesi durumunda da emaneten baktığını söyleyerek hiç bir şey satmayan Erdoğan, ömrünün sonuna kadar mamüllerin raflarda duracağını söylemiş oldu.
“Babamdan daha sonra raflara hiç dokunmadım”
iHA’nın haberine nazaran; Bulamadım Çarşısı isimli dükkanında bulunan mamüllerin birçoklarının fabrikasının dahi kapandığını ve eserleri yeniden bulamayacağından dolayı da satmadığını söyleyen Halil İbrahim Cahit Erdoğan, “Biz birinci dükkanımızı 1936 yılında Daltaban Mahallesi’nde açmıştık. O dükkanın kokusu hala nefesimde, beynimde, kalbimde. çabucak sonrasında buraya taşındık. Burayı da bizden öbürleri daha epey para vermelerine karşın babama hürmetleri bol olduğu için babama layık gördüler. 1971’den beri bu mesleğin içerisindeyim. Burası babamın benim değil. Ben babam sağken burayı süslü dükkanlar üzere yapmak istedim lakin babam beni kovdu. Vitrinleri değiştirecektim kovdu beni. O gün bugündür bu biçimde. Burayı istesem süslerim püslerim fakat gelesim yok. Burada olan gereçler bu biçimdedan kalma. Beni tanıyarak buraya gelenleri başımdan savıyorum, beni tanımayanlara da emanet duruyorum diyorum. Bunları satsam yenisini nasıl alayım o niçinle satmıyorum. Onları gördükçe eskilere gidiyorum. Ölene kadar bu biçimde devam edeceğim, buradaki gereçleri satmayacağım. Bunları satsam tıpkı gereçleri bulamam ki alayım. Eserlerin birçok piyasadan kalktı, fabrikaları da yok. Bu dükkan bana geçmişimizi hatırlatıyor” dedi.
“İnsanlar aradıklarını bulamayınca en son buraya gelirdi”
“İnsanlar aradığını bulamayıp en, son buraya geldiği için burasının ismi Bulamadım Çarşısı” diyen Erdoğan “Babam biraz dış görünüşü itibariyle hayli önemli serinkanlı bir tanesiydi. Babam bu dükkanı bana bıraktı, önemli olan onun anısını, ömrünü, onun teneffüs ettiği havayı teneffüs etmek. Yoksa marketler var ben de açardım. Ben burada babamın anısını devam ettiriyorum. Babamdan daha sonra hiç raflara dokunmadım. 1971’de ne ise o. Değiştirmek istediğimde de kovmuştu aslına bakarsan” tabirlerini kullandı.
Haftanın makul günlerinde dükkanı açan ama iç tertibi de dahil olmak üzere hiç bir şeye müdahale etmeyen ve o periyottan kalan eserleri satmayan Erdoğan, bu sayede babasının anısını yaşattığına inanıyor.
Dükkanına tanıdıkları geldiğinde bir mazeretle gönderdiğini, tanımayanların gelmesi durumunda da emaneten baktığını söyleyerek hiç bir şey satmayan Erdoğan, ömrünün sonuna kadar mamüllerin raflarda duracağını söylemiş oldu.
“Babamdan daha sonra raflara hiç dokunmadım”
iHA’nın haberine nazaran; Bulamadım Çarşısı isimli dükkanında bulunan mamüllerin birçoklarının fabrikasının dahi kapandığını ve eserleri yeniden bulamayacağından dolayı da satmadığını söyleyen Halil İbrahim Cahit Erdoğan, “Biz birinci dükkanımızı 1936 yılında Daltaban Mahallesi’nde açmıştık. O dükkanın kokusu hala nefesimde, beynimde, kalbimde. çabucak sonrasında buraya taşındık. Burayı da bizden öbürleri daha epey para vermelerine karşın babama hürmetleri bol olduğu için babama layık gördüler. 1971’den beri bu mesleğin içerisindeyim. Burası babamın benim değil. Ben babam sağken burayı süslü dükkanlar üzere yapmak istedim lakin babam beni kovdu. Vitrinleri değiştirecektim kovdu beni. O gün bugündür bu biçimde. Burayı istesem süslerim püslerim fakat gelesim yok. Burada olan gereçler bu biçimdedan kalma. Beni tanıyarak buraya gelenleri başımdan savıyorum, beni tanımayanlara da emanet duruyorum diyorum. Bunları satsam yenisini nasıl alayım o niçinle satmıyorum. Onları gördükçe eskilere gidiyorum. Ölene kadar bu biçimde devam edeceğim, buradaki gereçleri satmayacağım. Bunları satsam tıpkı gereçleri bulamam ki alayım. Eserlerin birçok piyasadan kalktı, fabrikaları da yok. Bu dükkan bana geçmişimizi hatırlatıyor” dedi.
“İnsanlar aradıklarını bulamayınca en son buraya gelirdi”
“İnsanlar aradığını bulamayıp en, son buraya geldiği için burasının ismi Bulamadım Çarşısı” diyen Erdoğan “Babam biraz dış görünüşü itibariyle hayli önemli serinkanlı bir tanesiydi. Babam bu dükkanı bana bıraktı, önemli olan onun anısını, ömrünü, onun teneffüs ettiği havayı teneffüs etmek. Yoksa marketler var ben de açardım. Ben burada babamın anısını devam ettiriyorum. Babamdan daha sonra hiç raflara dokunmadım. 1971’de ne ise o. Değiştirmek istediğimde de kovmuştu aslına bakarsan” tabirlerini kullandı.