Anadolu Aydınlanması’nda ve eğitim tarihimizde eşsiz bir yere sahip olan Köy Enstitüleri’nin kuruluş yasasının kabul edildiği 17 Nisan 1940 tarihinin üzerinden 82 yıl geçti. Faaliyette bulunduğu 14 yıl boyunca Köy Enstitüleri’nde binlerce kırsal kökenli genç eğitim görmüştür. Enstitüler’den mezun olan bu gençler; yurtsever aydınlar olarak ve eğitimci, sağlıkçı, sanatçı ve gibisi mesleksel kimlikleriyle ülkemizin gelişmesine ve kalkınmasına fazlaca büyük katkılar vermişlerdir.
Genç Cumhuriyetin ele aldığı bahislerin başında eğitim ve bilhassa kırsalda yaşayan insanların geri kalmışlık sorunu gelmiştir. Cumhuriyetin başkan ve yurtsever takımları ülkemizin gerçekleri doğrultusunda kalıcı, akılcı ve bilimsel tahliller ve kurumlar oluşturmaya çalışmıştır. O senelerda Türkiye nüfusunun yüzde sekseni kırsal alanlarda yaşamaktadır ve okuryazarlık oranı epeyce düşüktür. Köylerde okul yok denecek kadar azdır. senelerca süren savaşların da tesiriyle köylerimiz/köylülerimiz yoksulluk ve mahrumluk ortasındadır. birebir vakitte tarım gerek istihdam ve gerekse ulusal gelir bakımından epey büyük ehemmiyet taşımaktadır. Bu gerçekler ve zorunluluklar kararında doğan ve üstün nitelikli yaratıcı bir zihnin eseri olan Köy Enstitüleri, eşsiz bir model olarak kurgulanmış ve varlıklarını sürdürdükleri kısa vakit ortasında kalıcı tesirler yaratmışlardır. Enstitüler, Cumhuriyetimizin kurucu bedellerinin anlaşılmasında ve kökleşmesinde tarihi rol oynamışlardır.
Köy Enstitüleri’nde teorik eğitim yanında yüklü olarak pratik/uygulamalı eğitimler de verilmiştir. “İş için, iş ortasında eğitim” unsuruyla oluşturulan eğitim programları yardımıyla Enstitü mezunları bakılırsav yaptıkları yerlerde/köylerde birebir anda hem öğretmen ve aydın bir yurttaş birebir vakitte marangoz, çiftçi vb. olarak öncü ve lider nitelikleriyle hizmet vermişlerdir. Kendi okullarını, işliklerini ve gereksinim duyulan alanları inşa ederek kullanan Enstitüler bununla birlikte fiilen tarım ve besin eserleri üretimi de yapmıştır.
Köy Enstitüleri’nin toplumsal, kültürel ve ekonomik hayatta yapmaya başladığı değişimler, eğitimsizlik ve geri kalmışlıktan beslenen bölümlerce süratle fark edilmiştir. Karalamalar, Enstitüler’in kapanması ile dahi son bulmamıştır. Lakin Köy Enstitüleri’nin ışığı günümüze de yansıyor ve insanlarımızı aydınlatmaya devam ediyor.
Tarım ve Besin Etiği Derneği (TARGET) olarak, “dinmeyen bir gönül yarası” olan Köy Enstitüleri’nin planlanmasında, kuruluşunda, yapılanmasında ve uygulamasında yer alan bedelli insanları derin bir hürmet ve minnetle anıyoruz.
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı
Genç Cumhuriyetin ele aldığı bahislerin başında eğitim ve bilhassa kırsalda yaşayan insanların geri kalmışlık sorunu gelmiştir. Cumhuriyetin başkan ve yurtsever takımları ülkemizin gerçekleri doğrultusunda kalıcı, akılcı ve bilimsel tahliller ve kurumlar oluşturmaya çalışmıştır. O senelerda Türkiye nüfusunun yüzde sekseni kırsal alanlarda yaşamaktadır ve okuryazarlık oranı epeyce düşüktür. Köylerde okul yok denecek kadar azdır. senelerca süren savaşların da tesiriyle köylerimiz/köylülerimiz yoksulluk ve mahrumluk ortasındadır. birebir vakitte tarım gerek istihdam ve gerekse ulusal gelir bakımından epey büyük ehemmiyet taşımaktadır. Bu gerçekler ve zorunluluklar kararında doğan ve üstün nitelikli yaratıcı bir zihnin eseri olan Köy Enstitüleri, eşsiz bir model olarak kurgulanmış ve varlıklarını sürdürdükleri kısa vakit ortasında kalıcı tesirler yaratmışlardır. Enstitüler, Cumhuriyetimizin kurucu bedellerinin anlaşılmasında ve kökleşmesinde tarihi rol oynamışlardır.
Köy Enstitüleri’nde teorik eğitim yanında yüklü olarak pratik/uygulamalı eğitimler de verilmiştir. “İş için, iş ortasında eğitim” unsuruyla oluşturulan eğitim programları yardımıyla Enstitü mezunları bakılırsav yaptıkları yerlerde/köylerde birebir anda hem öğretmen ve aydın bir yurttaş birebir vakitte marangoz, çiftçi vb. olarak öncü ve lider nitelikleriyle hizmet vermişlerdir. Kendi okullarını, işliklerini ve gereksinim duyulan alanları inşa ederek kullanan Enstitüler bununla birlikte fiilen tarım ve besin eserleri üretimi de yapmıştır.
Köy Enstitüleri’nin toplumsal, kültürel ve ekonomik hayatta yapmaya başladığı değişimler, eğitimsizlik ve geri kalmışlıktan beslenen bölümlerce süratle fark edilmiştir. Karalamalar, Enstitüler’in kapanması ile dahi son bulmamıştır. Lakin Köy Enstitüleri’nin ışığı günümüze de yansıyor ve insanlarımızı aydınlatmaya devam ediyor.
Tarım ve Besin Etiği Derneği (TARGET) olarak, “dinmeyen bir gönül yarası” olan Köy Enstitüleri’nin planlanmasında, kuruluşunda, yapılanmasında ve uygulamasında yer alan bedelli insanları derin bir hürmet ve minnetle anıyoruz.
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı