16. yüzyılın ilk on yılına ait, arkadan görülen çıplak bir adam çiziminin, Michelangelo’nun anıtsal başyapıtının bir panosu için yaptığı çalışma olduğu belirlendi: Vatikan’daki Sistine Şapeli’nin tavan freski. Atıf, Cambridge Üniversitesi’nde emekli sanat tarihi profesörü ve keşfini “Burlington Magazine” bilimsel dergisinde yayınlanan bir makalesinde açıklayan Michelangelo konusunda dünyanın önde gelen otoritelerinden biri olan Paul Joannides tarafından destekleniyor.
Kırmızı tebeşir çizimi, Joannides tarafından Bronz Yılanın Tapınması sahnesinde yılanlarla savaşan figürlerden birine bağlanmıştır. Sanat tarihçisi, taslağın 1512 yılına, Michelangelo’nun dünyanın en ünlü sanat eserlerinden birinin 1508’de başlayan son bölümünü çizmesinden hemen önceye ait olduğunu tahmin ediyor.
15,7 x 19,3 cm ölçülerindeki çizim, Avrupalı bir koleksiyoncu olan sahibinin bir aracı aracılığıyla Joannides’e bir fotoğraf göndermesiyle ortaya çıktı. 2014 yılında, Michelangelo’nun 16. yüzyıldaki takipçisi Rosso Fiorentino’ya atfedildiğinde özel olarak satın alınmıştı.
Çizim hiçbir zaman yayınlarda çoğaltılmamış olsa da Joannides, yıllar önce Londra’daki Courtauld Sanat Enstitüsü’nün Witt Kütüphanesi’nde onun çirkin siyah beyaz bir fotoğrafını gördüğünü hemen hatırladı. Denemede şöyle yazıyor: “Zihinsel olarak onu ‘ilginç’ olarak dosyalamıştım. Bu nedenle, orijinal çizimi inceleyebilmek ve onun gerçekten Michelangelo olduğu sonucuna varmak ilgi çekiciydi”.
Tasarım, 19. yüzyıl koleksiyoncularının işaretlerini ve yazılarını taşıyor. Sol altta, Michelangelo’nun önemli bir çizim uzmanı olan Sir John Charles Robinson ile ilgili el yazısıyla yazılmış baş harfleri “JCR” yer alırken, arka sayfada Birleşik Krallık müzelerine birçok çizim bağışlayan bir koleksiyoncu olan Chambers Hall’un damgası var.
Yeni keşfedilen çizimdeki erkek figürü, son boyalı versiyondan farklı bir açıdan gösterilmiştir. “Çizime bakıldığında, şeklin yatay olarak görülmesi amaçlandığı düşünülebilir. Durum böyle değil – diye açıklıyor Joannides – Çizimin saat yönünde 90 derece döndürülerek görülmesi amaçlanıyor. İki görüntüyü yan yana yerleştirerek ‘ diğer ve işte şekil. İncelendiğinde çizimin bu figür için hazırlık olduğu belli oldu”.
Burlington Magazine makalesinde, Cambridge Üniversitesi sanat tarihçisi, Michelangelo’nun erkek anatomisi konusundaki üstün bilgisine rağmen, bu çizimin neredeyse imkansız bir poz, aşırı uzun bir sol uyluk ve omurların “bloklu” bir temsili dahil olmak üzere bazı zayıflıkları olduğunu kabul ediyor. Joannides, başka yerlerde benzer şekilde sırt kemiklerini temsil ediyorsa, Michelangelo’nun endişesinin anatomik sadakat değil, dinamik ifade olduğunu hatırlıyor.
Profesör Joannides’e göre bu, Sistine Şapeli’nin tavanı için geliştirilmiş ve korunan birkaç çizimden biri olacaktır. 1550 tarihli ‘En Mükemmel Ressamların, Heykeltraşların ve Mimarların Hayatları’ adlı kitabıyla tanınan İtalyan Rönesans ustası Giorgio Vasari, Michelangelo hakkında şöyle yazmıştı: ‘Ölümünden kısa bir süre önce, çizimlerinin, eskizlerinin ve karikatürlerinin çoğunu yaktı. Mükemmel olmaktan daha az görünmesin diye, katlandığı zorlukları veya dehasını test etme yollarını herkes görüyor”.
(Paolo Martini tarafından)
Kırmızı tebeşir çizimi, Joannides tarafından Bronz Yılanın Tapınması sahnesinde yılanlarla savaşan figürlerden birine bağlanmıştır. Sanat tarihçisi, taslağın 1512 yılına, Michelangelo’nun dünyanın en ünlü sanat eserlerinden birinin 1508’de başlayan son bölümünü çizmesinden hemen önceye ait olduğunu tahmin ediyor.
15,7 x 19,3 cm ölçülerindeki çizim, Avrupalı bir koleksiyoncu olan sahibinin bir aracı aracılığıyla Joannides’e bir fotoğraf göndermesiyle ortaya çıktı. 2014 yılında, Michelangelo’nun 16. yüzyıldaki takipçisi Rosso Fiorentino’ya atfedildiğinde özel olarak satın alınmıştı.
Çizim hiçbir zaman yayınlarda çoğaltılmamış olsa da Joannides, yıllar önce Londra’daki Courtauld Sanat Enstitüsü’nün Witt Kütüphanesi’nde onun çirkin siyah beyaz bir fotoğrafını gördüğünü hemen hatırladı. Denemede şöyle yazıyor: “Zihinsel olarak onu ‘ilginç’ olarak dosyalamıştım. Bu nedenle, orijinal çizimi inceleyebilmek ve onun gerçekten Michelangelo olduğu sonucuna varmak ilgi çekiciydi”.
Tasarım, 19. yüzyıl koleksiyoncularının işaretlerini ve yazılarını taşıyor. Sol altta, Michelangelo’nun önemli bir çizim uzmanı olan Sir John Charles Robinson ile ilgili el yazısıyla yazılmış baş harfleri “JCR” yer alırken, arka sayfada Birleşik Krallık müzelerine birçok çizim bağışlayan bir koleksiyoncu olan Chambers Hall’un damgası var.
Yeni keşfedilen çizimdeki erkek figürü, son boyalı versiyondan farklı bir açıdan gösterilmiştir. “Çizime bakıldığında, şeklin yatay olarak görülmesi amaçlandığı düşünülebilir. Durum böyle değil – diye açıklıyor Joannides – Çizimin saat yönünde 90 derece döndürülerek görülmesi amaçlanıyor. İki görüntüyü yan yana yerleştirerek ‘ diğer ve işte şekil. İncelendiğinde çizimin bu figür için hazırlık olduğu belli oldu”.
Burlington Magazine makalesinde, Cambridge Üniversitesi sanat tarihçisi, Michelangelo’nun erkek anatomisi konusundaki üstün bilgisine rağmen, bu çizimin neredeyse imkansız bir poz, aşırı uzun bir sol uyluk ve omurların “bloklu” bir temsili dahil olmak üzere bazı zayıflıkları olduğunu kabul ediyor. Joannides, başka yerlerde benzer şekilde sırt kemiklerini temsil ediyorsa, Michelangelo’nun endişesinin anatomik sadakat değil, dinamik ifade olduğunu hatırlıyor.
Profesör Joannides’e göre bu, Sistine Şapeli’nin tavanı için geliştirilmiş ve korunan birkaç çizimden biri olacaktır. 1550 tarihli ‘En Mükemmel Ressamların, Heykeltraşların ve Mimarların Hayatları’ adlı kitabıyla tanınan İtalyan Rönesans ustası Giorgio Vasari, Michelangelo hakkında şöyle yazmıştı: ‘Ölümünden kısa bir süre önce, çizimlerinin, eskizlerinin ve karikatürlerinin çoğunu yaktı. Mükemmel olmaktan daha az görünmesin diye, katlandığı zorlukları veya dehasını test etme yollarını herkes görüyor”.
(Paolo Martini tarafından)