RAM
New member
Senfonik, muzik icin en yaygn olarak kullanlan terimlerden biridir. Kelime, Yunanca'daki symphonikos sozcugunden gelir ve "birlikte esit olarak calnan" anlamna gelir. Senfonik muzik, genellikle uc veya daha fazla temel parcadan olusan klasik muzik turlerinden biri olarak dusunulur. Ozellikle, 18. ve 19. yuzyllarda, senfonik muzigin populerligi, bircok alslmadk formlarda orkestral muzik yaratmaya yol act.
Muzikal Bilesenler
Senfonik muzik, genellikle uc veya daha fazla temel parcadan olusur. Bunlar, orkestray olusturan bir grup muzikcinin toplamna katlan bir dizi muzikal bilesenden olusur. Bu bilesenler, genellikle baslca uc ogeden olusur: sesler, ritimler ve melodiler.
Sesler, muzikte en temel bilesenlerdir. Muzikal bir parca icin temel sesler, soz konusu parcadaki muzikciler tarafndan calnan temel ogeleri ifade eder. Orkestral parcalar, genellikle piyano, viyola, trompet, trombon, korno, klarinet, saksafon veya kontrbas gibi cesitli enstrumanlar icerir.
Ritimler, seslerin nasl kullanlacagn belirleyen muzikal bir bilesendir. Bir orkestral parca icin ritimler, genellikle temel bir ritim cercevesinde uyumlu olarak calnr. Bu ritimler, muzikcilerin arka arkaya calmasna olanak saglayan, her bir muzikcinin kendi sesini rahatca calmasna izin veren, ve parcann tamamnn enstrumanlar arasnda esit olarak daglmasna olanak veren duzenlemelerdir.
Melodiler ise, ritimlerin arasnda calnan seslerdir. Senfonik muzikte melodiler, genellikle cok duzenli bir sekilde yazlms ve orkestraya ozgu oldugu icin, muzikcilerin cogunlukla calsma saatleri veya gunun mevsiminde degisebilir.
Tarihsel Gelisim
Senfonik muzik, yuzyllardr klasik muzik dunyasndaki yerini korur. 18. ve 19. yuzyllara kadar, senfonik muzik, genellikle sozsuz olarak yazlms ve duzenlenmisti. Ancak, 18. ve 19. yuzyllar, senfonik muzigin populerliginin arttg donemler oldu. Bu, muzikcilerin orkestral muzik yaratmada alslmadk formlara girmelerine yol act.
Muzikal Bilesenler
Senfonik muzik, genellikle uc veya daha fazla temel parcadan olusur. Bunlar, orkestray olusturan bir grup muzikcinin toplamna katlan bir dizi muzikal bilesenden olusur. Bu bilesenler, genellikle baslca uc ogeden olusur: sesler, ritimler ve melodiler.
Sesler, muzikte en temel bilesenlerdir. Muzikal bir parca icin temel sesler, soz konusu parcadaki muzikciler tarafndan calnan temel ogeleri ifade eder. Orkestral parcalar, genellikle piyano, viyola, trompet, trombon, korno, klarinet, saksafon veya kontrbas gibi cesitli enstrumanlar icerir.
Ritimler, seslerin nasl kullanlacagn belirleyen muzikal bir bilesendir. Bir orkestral parca icin ritimler, genellikle temel bir ritim cercevesinde uyumlu olarak calnr. Bu ritimler, muzikcilerin arka arkaya calmasna olanak saglayan, her bir muzikcinin kendi sesini rahatca calmasna izin veren, ve parcann tamamnn enstrumanlar arasnda esit olarak daglmasna olanak veren duzenlemelerdir.
Melodiler ise, ritimlerin arasnda calnan seslerdir. Senfonik muzikte melodiler, genellikle cok duzenli bir sekilde yazlms ve orkestraya ozgu oldugu icin, muzikcilerin cogunlukla calsma saatleri veya gunun mevsiminde degisebilir.
Tarihsel Gelisim
Senfonik muzik, yuzyllardr klasik muzik dunyasndaki yerini korur. 18. ve 19. yuzyllara kadar, senfonik muzik, genellikle sozsuz olarak yazlms ve duzenlenmisti. Ancak, 18. ve 19. yuzyllar, senfonik muzigin populerliginin arttg donemler oldu. Bu, muzikcilerin orkestral muzik yaratmada alslmadk formlara girmelerine yol act.