Sergiler: Roma, fütürist ve tartışmalı bir dahi olan Gino Galli’yi yeniden keşfediyor

acidizing

New member
“Neredeyse bir mucize.” Corriere della Sera gazetecisi Edoardo Sassi, Giulia Tulino ile birlikte küratörlüğünü üstlendiği serginin doğuşunu Adnkronos’a böyle anlatıyor.Gino Galli (1893-1944). Fütürizm ile ‘düzene dönüş’ arasında bir ressamın yeniden keşfi’ yarın Mlac’ta yola çıkacakRoma La Sapienza Üniversitesi Laboratuvar Çağdaş Sanat Müzesi, 6 Mayıs’a kadar. Giacomo Balla’nın en sevdiği öğrencisi1914’ten beri Fütürizmin tarihsel savunucuları arasında, önemli teorik metinlerin yazarı ve imzacısı, ‘Roma Futurista’ dergisinin (Balla, Giuseppe Bottai ve Enrico Rocca ile birlikte) eş yönetmeni ve 1919 ve 1921’de iki kişisel serginin kahramanı. Roma’daki Casa d’arte Bragaglia, dönemin en önemli galerilerinden biridir.

Tüm bunlara rağmen Galli, ölüm tarihinden itibaren (neredeyse her yerde on yıl ertelenmiştir) nadir ve çoğu zaman yanlış alıntılar dışında, şimdiye kadar Fütürizm tarihçiliği tarafından bile neredeyse tamamen bilinmeyen bir sanatçıydı. Sassi, “Bilim adamlarının ve koleksiyonerlerin tüm radarından kaçmış böylesine önemli bir sanatçı bulmak inanılmaz. Yine de, belki de tesadüf olmayan bir dizi tesadüf nedeniyle, çok uzun zamandır unutuldu”, diye açıklıyor Sassi. Lisans tezinde bu konuyu ele aldıktan sonra, neredeyse 30 yılda – ve son iki yılda çok gayretle – gerçekleştirdi. Gino Galli’nin eserlerinin kılcal bir araştırması, bu da şimdi bu sergiye izin verdi.

Işıklar ve gölgelerle dolu ve eşlik eden Gino Galli’nin tartışmalı bir dehası ahlaksız bir yaşam imajıyla ve eşcinselliğinin “markası”yla, bu kadar uzun süre ‘gizli’ olmasının nedenlerinden biri de bu olabilir. Sassi, Adnkronos’a “Çelişkileri hakkında hiçbir şey saklamak istemedik” diyor. Ziyaretçinin bulacağı birçok ilginç eser. “Özellikle belirtmek zor ama orada bulunanların ilgisini çekecek kesinlikle iki tane var – diye tahmin ediyor Sassi- Ve onlar iki büyük erotik resim erkek ve dişi oto-erotizmi tasvir eden”.

Sassi, “dişi resim, sanatta genellikle konu göz önüne alındığında daha küçük boyutlarda tasvir edilse bile, zaten aşağı yukarı gümrükten geçirilmişse” diyorsa, erkek olan, bir üst kapak sayesinde mucizevi bir şekilde günümüze kadar gelebilmiş bir tablodur. bir mahzende on yıllık gizlilik: 1920-1921 civarına tarihlenebilen, açık bir otoerotizm hareketiyle siyah gömlekli genç bir adamın portresi. Küratör, “İlk kez temsil ediliyor ve hiçbir ayrıntı eksikliği yok” diyor.

Roma’daki Casa d’Arte Bragaglia’daki iki kişisel sergiden (1919 ve 1921) ve ölümünden yaklaşık seksen yıl sonra yüz yıldan fazla bir süre sonra Galli’ye adanan ilk sergi olan Roma Sapienza Üniversitesi tarafından tanıtılan sergi, yolunu yeniden inşa et: yalnız ressam, eziyet çeken, eşcinsel, okültizm konusunda tutkulu, muhtemelen morfin bağımlısı, Mussolini’nin gizli polisinin (Ovra) üyesi, Bice Pupeschi’nin ağında sırdaş, casus ve faşist polis şefi Arturo Bocchini’nin sevgilisi, sanatçı tarafından canlandırılan 1930’lardan bir resimde, var olan tek resim.

Bu nedenle, 20. yüzyıl sanatının tartışmalı ama önde gelen bir kahramanının yeniden keşfedilmesidir ve bunlardan üç eser (biri Galleria Nazionale’den) dışında özel koleksiyonlardan – fütürist öncesi başlangıçlardan 1940’lara kadar – yaklaşık elli tablo sunulmaktadır. Modern ve Çağdaş Sanat ve ikisi Brescia Müzeler Vakfı’ndan) orijinal belgelerle birlikte. Nadir istisnalar dışında tüm yayınlanmamış materyaller. Sergi, çağdaş sanat tarihi profesörü ve Mlac’ın direktörü Ilaria Schiaffini’nin bilimsel koordinasyonuyla düzenleniyor.