TKP: “Göçmenleri göndereceğiz” diyerek AKP’yi kurtarıyorlar

accur

New member
Türkiye Komünist Partisi sistem siyaseti temsilcileri içinde devam eden göçmen tartışmalarıyla ilgili bir açıklama yaptı. Yaşanan problemlerin üzerinin örtülmesi için göçmen sıkıntısının kullanıldığı söylenen açıklamada, AKP’li Cumhurbaşkanı Erdoğan’a da birtakım sorular yöneltiliyor. TKP açıklamasında 12 Haziran’da bir göçmen konferansı düzenleyeceğini de duyurdu.

“Göçmenleri göndereceğiz” diyerek AKP’yi kurtarıyorlar

Açıklamanın tamamı şöyle:

Bazı çevreler tarafınca “Sığınmacıları ülkelerine yollayacağız” teziyle başlatılan kampanya, yoksulluk ve hayat pahalılığı niçiniyle halkın geniş bir bölümünün öfkesini üzerine çeken AKP iktidarının imdadına yetişmiştir. İçişleri Bakanı ile milliyetçi bir partinin başkanı içindeki düzeysiz tartışmanın çıkardığı gürültü bu gerçeği değiştirmez.

İktidarın ve kelamım ona hükümete muhalefet eden partilerin, Türkiye’deki biroldukça sorunun göçmenlerden kaynaklandığını ileri sürmesi, yaşanmakta olan ekonomik meselelerin gerçek niçinlerinin gözden uzak tutulmasına yaramaktadır.

Dünyanın her yerinde yabancı düşmanlığı ve ırkçılık işçi halkı bölmek, birbirine düşürmek için işverenlerin sistematik bir halde desteklediği siyasetlerdir. bu biçimdece son derece düşük fiyatlarla sömürdükleri göçmen emekçileri baskı altına alıp hem de onlarla öteki emekçiler içinde düşmanlık yaratarak personel sınıfı ortasındaki birlik ve dayanışma ruhunu zayıflatıyorlar.

Bugün şayet ülkemizde eğitim ve sıhhat hizmeti paralı hale geldiyse bunun niçini mülteciler değil piyasacılıktır. Faturalarımız üç dört katına çıktıysa bunun niçini mülteciler değil özelleştirilen güç bölümüdür, bu kesimden zenginleşen Koçlar, Sabancılar, Cengiz Holdinglerdir. Mesken kiraları fırladıysa bunun niçini mülteciler değil, barınmayı piyasalaştıran bu nizamdır. Ekmek bulamıyorsak, beslenemiyorsak bunun niçini mülteciler değil AB ile el ele verip tarımı çökerten siyasetçilerdir. Ülkenin kaynaklarından faydalanamıyorsak bunun niçini mülteciler değil halkı yerine işverenleri beslemeyi yeğleyen tertip siyasetidir.

Bugün Türkiye’de sessiz bir göçmen istilası değil, yabanî bir sermaye istilası kelam konusudur. Ülkemizdeki NATO ve ABD üsleri, nükleer silahlar; sonlar ve egemenlik hakları hiçe sayılarak Ortadoğu’ya yapılan taarruzlar ve yok edilen hayatlar bu istilanın yansımalarıdır. Batılı emperyalistler ve baş kesen cihatçılarla girişilen bu yağmacı istila sona ermeden göç sorunu sona ermeyecektir.

Sömürü nizamı bir yandan gençlerimize yurtdışına kaçma hayalleri pazarlarken, bir yandan da savaştan kaçarak ülkemize sığınan göçmenlere karşı nefreti körüklemektedir. Daha âlâ bir hayat kurmak için yurtdışına kaçmak “doğal”, lakin hayatta kalmak için ülkesindeki savaştan kaçmak “korkaklık” olarak nitelendirilmektedir.

Yaşanan problemlere gerçek ve insanca bir tahlil bulamayan, bulmak istemeyen nizam siyasetçileri devayı göçmenlere yüklenmekte bulmaktalar. Avrupa’daki çok sağ, neo-faşist partilerden ilham alanlar her gün göçmenleri amaç göstermekte. Birtakım medya organları bir müddetdir yayınladıkları görüntü içeriklerle göçmenlere dönük nefreti daha da körüklüyor, gericiliğin ve bayana yönelik şiddetin sorumlusunu göçmenler olarak gösteriyor. 400 bin dolara konut alan yabancılara vatandaşlık verilmesi, tahminen de barınacak bir konutu bile olmayanların çektiği görüntülerin gölgesinde kalıyor.

Göçmenler içinde kendisini hissettiren gerici ideolojiler bir kültürel çeşitlilik konusu olarak görülemez; fakat beraberinde genelleştirilemez de. Öne çıkarılan birtakım örnekler üzerinden yurdundan edilmiş mülteciler topyekun gerici olarak yaftalanamaz. Göçmenler içinde nasıl ki farklı sınıfsal kökenlerden beşerler var ise, farklı siyasal ve ideolojik aidiyetlere sahip olanlar da vardır. Aydınlanma uğraşı göçmen personel kardeşlerimiz de dahil olmak üzere tüm emekçi sınıfı için yaşamsal ve elzemdir.

Bugün göçmenler iktidar ve muhalefet içindeki oy yarışında bir aksesuar olarak kullanılıyor. Suriye’deki savaş kabahatlerinin sorumlularından olan AKP, daha dün “geri göndermeyeceğiz” derken bugün bu telaffuzun kendisine oy getirmeyeceğini fark edince “Bir milyon Suriyeliyi geri yollayacağız” diyor. yıllardır işverenlerle birlikte Suriye’nin kuzeyini yağmaladıkları yetmezmiş üzere, artık de binlerce insanı elleriyle besledikleri cihatçıların kucağına atacaklar. On yıldır burada kendilerine bir ömür kurmuş binlerce insan, AKP’nin Suriye ve Irak’ın kuzeyindeki yayılmacılık hırsına feda edilecek; bölgenin demografik yapısını değiştirmekte kullanılacak.

Erdoğan’a soruyoruz: Diğer ülkelerin hudutlarını ve egemenliğini hiçe sayarak girdiğiniz kuzey Suriye topraklarında ihaleleri kimlere verdiniz, Suriye topraklarının yağmasıyla kaç işverenin kasasını doldurdunuz? Suriye topraklarındaki kentleri ve kampları kime sorarak kurdunuz?

Tam bu noktada AKP’nin şaibeli bakanı Soylu da işverenlere parmak sallıyor: “Giderlerse birinci siz itiraz edersiniz.” elbette itiraz ederler; geçmişte bir AKP’linin de söz ettiği üzere bugün Türkiye’de sanayi göçmen emeği yardımıyla ayakta duruyor. Soylu’ya soruyoruz: Atölyelerde, fabrikalarda, merdiven altı işletmelerde kaç göçmen sigortasız çalıştırılıyor, kaç göçmen taban fiyat alabiliyor?

AKP’nin hudut ötesi operasyonlarına bugüne kadar ulusal birlik ve birliktelik ezberiyle sahip çıkmış olan muhalefetse “Biz göndereceğiz” diyor. AKP’nin Suriye’de ne işi olduğunu sormadan mecliste tezkerelere evet diyen İYİP, DEVA ve Saadet, bahis göçmenler olunca şahin kesiliyor. yıllardır tezkerelere “evet” dediği biçimde, Kürtlere sevimli görünmek için geçen yıl “hayır” oyu veren CHP, toplumsal medya hesabından operasyonlara dayanak açıklaması yapıyor. Millet İttifakı’na soruyoruz: AKP’nin işlediği savaş cürümlerinin hesabını sormak yerine fakir göçmen işçilere yüklenirken yüzünüz kızarmıyor mu?

Bu soruların hiç birinin karşılığını veremeyeceklerini biliyoruz. Bu soruların yanıtını bu ülkede lakin komünistler verebilirler.

Savaşın başından beri başta Gaziantep olmak üzere Suriye sonuna yakın bölgedeki sanayi işverenleri Suriye’nin yağmalanmasından hisse aldı. ÖSO’yu ayağındaki botlardan üstlerindeki zırhlara kadar donatanlar Türkiyeli işverenlerdi. Savunma Sanayii devleri, kendilerine verilen mermi siparişlerine ellerini ovuşturuyordu. Sahra hastaneleri ve konutların ihalesi Kolin’e; prefabrik kamplarınki ise Dorçe Prefabrik’e kaldı. Lakin sanmayın ki Suriye yağmasından yalnızca 5’li çete nemalandı. Koç’un Batman’daki rafinerisi, Deyrizor’dan gdolayılen IŞİD petrolüyle doldu.

Bugün Avrupa Birliği ile imzalanan mutabakatlarla ülkemiz bir mülteci hapishanesine çevrilmiştir. Suriyeli göçmenlere kapılarını kapatan Avrupa, Ukraynalılara “Onlar da bizim üzere beyaz” diyerek kapılarını açmış; ikiyüzlülüğünü ve ırkçılığını göstermiştir. Emperyalizm karar sürdüğü surece göçmen sorunu çözülemez.

Mülteciler konusu ırkçılığa prim vermeyeceğiz diye liberal bir yaklaşımla da çözülemez. Mevzu, “hepimiz kardeşiz, onlar da insan” sıradanliğinde ele alınamaz.

Mülteciler için önemli bir muhafaza oluştursa bile, memleketler arası hukuka dayanarak göçmen problemine tahlil getirmeye çalışmak da yanlıştır. Sömürünün belirleyici olduğu, sermaye sınıfının egemenliğindeki memleketler arası sistemin memleketler arası hukuku da kendi çıkarlarına uyumlu bir halde şekillendirip yorumladığı gerçeğini unutamayız.

Göçmen sıkıntısını Türkiye’deki toplumsal nizama dışsal bir sorun olarak tanım etmeye çalışmak beyhudedir. “Göçmenlerden nasıl kurtuluruz”a odaklanmış her çeşit tartışma Türkiye’deki sömürüyü, AKP iktidarını ve genel olarak Türkiye gericiliğini aklamaktan öteki bir işe yaramaz.

Bütün bu yazılanlar ışığında Türkiye Komünist Partisi göçmen meselesini sömürüye ve emperyalizme karşı çaba tabanında ele almakta ve çalışmalarını şu unsurlarla sürdürmektedir:

1. Göçmenlerden duyulan her rahatsızlık ırkçılık değildir. Lakin ırkçılığın her yerde gerçek problemlerden yararlanarak kendisine alan açtığı ve süratle yaygınlaştığı unutulmamalıdır. Irkçılığa hiç bir taviz vermeyecek, anlayış göstermeyeceğiz.

2. Irkçılığın panzehiri kozmopolitizm değil sınıfsal bakış açısıdır. Suriyeli güçlü işverenle günde 14 saat üç kuruşa çalıştırılan Suriyeli ya da Afgan personele birebir hislerle yaklaşmak bizim nazaranvimiz değildir.

3. Türkiye’yi bir göçmen deposuna dönüştüren “Geri Kabul Anlaşması”nın yeri çöplüktür. Bütün ögeleri ve tarafları açısından ahlaksız olan bu muahede, Avrupa Birliği’nin öteki biroldukça örnekte gördüğümüz emperyalist yaklaşımının eseridir.

4. Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığının parayla, mülkle satılması, zenginlerin istedikleri üzere vatandaşlık alabilmesi uygulaması patronseverliğin ulaştığı ahlaki çürümenin boyutlarını göstermektedir. Bu uygulama geriye dönük ve bütün neticeleriyla ortadan kaldırılacaktır. Bu ülkenin yeni asalaklara ihtiyacı yoktur.

5. Türkiye Suriye’den derhal çıkmalıdır. Göçmen meselesine tahlil olarak gösterilen “bir daha yapılandırılan inançlı bölgeler” Türkiye’ye ilişkin değildir. Milyonlarca kişinin bu bölgelere zorla ya da ikna edilerek gönderilmesi Suriye’deki mevcut problemleri daha da derinleştirecektir.

6. Göçmenler örgütlenmelidir. Göçmenler kendilerini yurtlarından eden emperyalizme karşı, kendilerini zalimce sömüren işverenlere karşı örgütlenmelidir. Göçmenler Türkiye’de gericiliğe karşı aydınlanma gayretinin bir modülü haline gelmeli, AKP’nin oyununu bozulmalıdır. Örgütlenme hakkı göçmenlerin en yakıcı hakkıdır. TKP bu hakkının savunulması ve pratiğe yansıması için bakılırsav üstlenmiştir.

7. Göçmenlerin entegrasyonu ve bu ülkeye ahengi, onların Türkiye’nin fakirleriyle, işçileriyle bir arada gayret etmesiyle kolaylaşacaktır. TKP göçmen personelleri, Türkiye emekçi sınıfının bir kesimi olarak görmek konusunda ısrarcıdır.

8. Türkiye Komünist Partisi, sömürüye, gericiliğe ve emperyalizme karşı uğraş etmekte olan öncü göçmen emekçilerin iştirakiyle 12 Haziran’da bir “Göçmen Konferansı” düzenlemektedir. Konferansta husus, dış siyaset, iktisat, kültür, hukuk ve sendikal alan açısından masaya yatırılacaktır.

Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı