Uffizi’nin Çin’deki çifte varlığı: Floransa müzesi, İtalyan Büyükelçiliği’nin desteğiyle biri ekonomik başkent Şanghay’da, diğeri siyasi başkent Pekin’de olmak üzere büyük Asya ülkesine aynı anda iki sergi getiriyor. Sandro Botticelli, Raphael, Filippo Lippi, Cosimo Rosselli, Perugino’nun şaheserleri sergileniyor.
Bund One Sanat Müzesi’nde 27 Ağustos’a kadar açık olan “Botticelli ve Rönesans”, on beşinci yüzyılın Floransalı ustalarının tablolarından bir seçki içeriyor; Çin’in en kalabalık şehrinde önümüzdeki dört yıl içinde planlanan Floransa müzesinin on sergi serisinin ikincisidir.
Pekin’deki Çin Ulusal Müzesi’nde 10 Eylül’e kadar sergilenecek serginin adı “Uffizi Galerileri koleksiyonundan otoportrenin şaheserleri”. Bunlar, Raphael, Rubens, Rembrandt’ın yanı sıra Ingres, Morandi, Chagall, Yayoi Kusama ve Cai Guo-Qiang’ın eserlerinin yer aldığı Rönesans’tan günümüze tablolardır. Ünlü Florentine müzesinin otoportre koleksiyonu, iki binden fazla eserle dünyanın en eski, en zengin ve en kalabalık koleksiyonudur. 16. yüzyıldan 21. yüzyıla kadar uzanan Pekin’deki eserler, sanatçıların üslup ve zihniyetindeki evrimi sunarak, resim tarihindeki otoportre türünün kamuoyu tarafından anlaşılmasını sağlıyor.
Şanghay sergisi dört bölümden oluşuyor: “Floransa ve Rönesans: ünlü şehirler ve güçlü aileler”, “Rönesans’ta saraylar ve süslemeler”, “Rönesans ve eski uygarlık” ve “Rönesans’ta Botticelli ve Floransalı sanatçılar” . Botticelli’nin bazı resimlerine ek olarak (Muhteşem Lorenzo zamanındaki kültürün sembolü olan “Pallas ve Centaur” dahil), çağdaşları tarafından sergilenen başka resimler de var, bunların arasında Filippo Lippi’nin “Genç Bir Adamın Portresi” var. , Perugino’dan “Mary Magdalene”, Lorenzo di Credi’den “Venüs” ve Cosimo Rosselli’den “Magi’nin Hayranlığı”. Pek çok eser Uffizi yataklarından gelir ve normalde halk tarafından görülmez.
Pekin sergisinde Uffizi’den toplam 50 resim var. Chagall’ın mavi yüzü, kendini natürmortlarından biri gibi kuru boyayan Giorgio Morandi’nin ciddi figürü, parlak bir göz boyamayla tuvali yırtıp tuvalden çıkan Nicola van Houbraken gibi ironik varlıklar. resim veya Giacomo Balla’nın Autocaffè ve Renato Guttuso’nun otoportresi. Sergi, sanatçıların kendi hikayelerini anlatmalarına ve yaşadıkları dönemi kendi gözlerinden anlatmalarına olanak sağlıyor.
On yedinci yüzyılda Kardinal Leopoldo de’ Medici tarafından başlatılan ve yüzyıllar boyunca hiç kesintiye uğramayan, artık hayatta olmayan sanatçıların eserlerinin hedeflenen satın alınması ve çağdaş sanatçıların özenle seçilmiş bağışları sayesinde büyümeye devam eden Uffizi’nin otoportre koleksiyonu, dünyada rakipsizdir. dünya çapında müzeler. Otoportre, yaşayan sanatçıların ünlü Vasari müzesinin prestijli koleksiyonuna girmesinin tek yoludur: son zamanlarda burada sokak sanatı ve çizgi roman çalışmaları da memnuniyetle karşılanmaktadır.
İki sergi, Pekin’deki İtalyan Büyükelçiliği, Şanghay’daki İtalyan Başkonsolosluğu ve Pekin ve Şangay’daki İtalyan Kültür Enstitülerinin desteğiyle, iki Çin müzesi ve Uffizi Galerileri arasındaki işbirliğinin sonucudur.
“Uffizi’nin direktörü Eike Schmidt, iki serginin iki Çin müzesi ve Uffizi Galerisi’nin küratöryel ekipleri arasındaki gerçek sinerjinin sonucu olduğunu ve kültürümüzün çok önemli iki temasına odaklandığını açıklıyor. Bir yandan , Botticelli’nin resimleri ve Floransa’daki Rönesans’ın yardımcı aktörleri, diğer yandan dünyanın en önemli ve en eski Uffizi koleksiyonlarından eserlerin bir antolojisiyle otoportre olgusu”.
(Paolo Martini tarafından)
Bund One Sanat Müzesi’nde 27 Ağustos’a kadar açık olan “Botticelli ve Rönesans”, on beşinci yüzyılın Floransalı ustalarının tablolarından bir seçki içeriyor; Çin’in en kalabalık şehrinde önümüzdeki dört yıl içinde planlanan Floransa müzesinin on sergi serisinin ikincisidir.
Pekin’deki Çin Ulusal Müzesi’nde 10 Eylül’e kadar sergilenecek serginin adı “Uffizi Galerileri koleksiyonundan otoportrenin şaheserleri”. Bunlar, Raphael, Rubens, Rembrandt’ın yanı sıra Ingres, Morandi, Chagall, Yayoi Kusama ve Cai Guo-Qiang’ın eserlerinin yer aldığı Rönesans’tan günümüze tablolardır. Ünlü Florentine müzesinin otoportre koleksiyonu, iki binden fazla eserle dünyanın en eski, en zengin ve en kalabalık koleksiyonudur. 16. yüzyıldan 21. yüzyıla kadar uzanan Pekin’deki eserler, sanatçıların üslup ve zihniyetindeki evrimi sunarak, resim tarihindeki otoportre türünün kamuoyu tarafından anlaşılmasını sağlıyor.
Şanghay sergisi dört bölümden oluşuyor: “Floransa ve Rönesans: ünlü şehirler ve güçlü aileler”, “Rönesans’ta saraylar ve süslemeler”, “Rönesans ve eski uygarlık” ve “Rönesans’ta Botticelli ve Floransalı sanatçılar” . Botticelli’nin bazı resimlerine ek olarak (Muhteşem Lorenzo zamanındaki kültürün sembolü olan “Pallas ve Centaur” dahil), çağdaşları tarafından sergilenen başka resimler de var, bunların arasında Filippo Lippi’nin “Genç Bir Adamın Portresi” var. , Perugino’dan “Mary Magdalene”, Lorenzo di Credi’den “Venüs” ve Cosimo Rosselli’den “Magi’nin Hayranlığı”. Pek çok eser Uffizi yataklarından gelir ve normalde halk tarafından görülmez.
Pekin sergisinde Uffizi’den toplam 50 resim var. Chagall’ın mavi yüzü, kendini natürmortlarından biri gibi kuru boyayan Giorgio Morandi’nin ciddi figürü, parlak bir göz boyamayla tuvali yırtıp tuvalden çıkan Nicola van Houbraken gibi ironik varlıklar. resim veya Giacomo Balla’nın Autocaffè ve Renato Guttuso’nun otoportresi. Sergi, sanatçıların kendi hikayelerini anlatmalarına ve yaşadıkları dönemi kendi gözlerinden anlatmalarına olanak sağlıyor.
On yedinci yüzyılda Kardinal Leopoldo de’ Medici tarafından başlatılan ve yüzyıllar boyunca hiç kesintiye uğramayan, artık hayatta olmayan sanatçıların eserlerinin hedeflenen satın alınması ve çağdaş sanatçıların özenle seçilmiş bağışları sayesinde büyümeye devam eden Uffizi’nin otoportre koleksiyonu, dünyada rakipsizdir. dünya çapında müzeler. Otoportre, yaşayan sanatçıların ünlü Vasari müzesinin prestijli koleksiyonuna girmesinin tek yoludur: son zamanlarda burada sokak sanatı ve çizgi roman çalışmaları da memnuniyetle karşılanmaktadır.
İki sergi, Pekin’deki İtalyan Büyükelçiliği, Şanghay’daki İtalyan Başkonsolosluğu ve Pekin ve Şangay’daki İtalyan Kültür Enstitülerinin desteğiyle, iki Çin müzesi ve Uffizi Galerileri arasındaki işbirliğinin sonucudur.
“Uffizi’nin direktörü Eike Schmidt, iki serginin iki Çin müzesi ve Uffizi Galerisi’nin küratöryel ekipleri arasındaki gerçek sinerjinin sonucu olduğunu ve kültürümüzün çok önemli iki temasına odaklandığını açıklıyor. Bir yandan , Botticelli’nin resimleri ve Floransa’daki Rönesans’ın yardımcı aktörleri, diğer yandan dünyanın en önemli ve en eski Uffizi koleksiyonlarından eserlerin bir antolojisiyle otoportre olgusu”.
(Paolo Martini tarafından)