2004 yılında 'Valerio Gentile' Ulusal Anlatı Yarışması'nın yedinci baskısını kazanan ve 2012 Edebi Yaratıcılık Yarışması'nın 'Yayınlanmış Eserler' bölümünde ikinci olan bir kitap. 'Zucchero Filato', gazeteci Valentina Pelliccia'nın, 'Inventa un Film' Uluslararası Film Festivali'nin XXII. edisyonunda düzenlenen ikinci 'Tre Colori' Edebiyat Yarışması'nın Anlatı bölümünde 2020 yılında ödüle layık görülen ilk romanı. Ermete Labbadia tarafından tasarlandı ve yönetildi.
Özel yayınevi Pagine tarafından yeniden basılan ve otobiyografik olmayan roman, “görünüşe göre basit, açık ve doğrusaldır, öyle ki olay örgüsünün işlevini yeniden kazanmayı başarıyor. Ancak daha dikkatli okunduğunda bazı karmaşıklıklar fark ediliyor.” üslup formları Yapısı aslında klasik trajedinin tipik ritimlerini hatırlatıyor”, diye yazıyor Pietro Magno önsözde ve ekliyor: “bir anlatı modeli olarak bu cilt Virgil'in Aeneid'inin dördüncü kitabını hatırlatıyor, burada talihsizlerin evrimi ve her şeyden önce Dido'nun Aeneas'a olan imkansız aşkı, dramın tipik ritmine göre sunuluyor”.
'Pamuk Şeker'de, diye devam ediyor Magno, “bir 'Yakışıklı Prens'in, ilk öpücüğünün umutları, arzuları ve hayalleriyle gençliğe doğru ilerleyen bir gencin gözünden görülen çok pembe bir durumdan başlıyoruz. son perdeye, gerçek dramaya, tek bir korkunç adı olan katarsis'e giderek daha da yaklaşıyor: 'şiddet'.” Sonuç: “Colette adındaki bu kızın kaderini sonsuza dek belirleyecek olan şey, hikayede her zaman gizlenmiş, tüm yıkıcı gücüyle ortaya çıkmaya hazır görünüyor. Ancak kaçınılmaz olarak beliren bu kader, başlangıçta kesinlikle hissedilmiyor. kız tarafından. Ve bu, klasik trajedinin tipik çaresidir. Başlangıçta mutlu ve güçlü olan, sonra yavaş yavaş kendi korkunç gerçeğini keşfettikçe giderek perişan hale gelen ve herkes tarafından terk edilen Oedipus'u düşünün”, diye bitiriyor Magno.
Özel yayınevi Pagine tarafından yeniden basılan ve otobiyografik olmayan roman, “görünüşe göre basit, açık ve doğrusaldır, öyle ki olay örgüsünün işlevini yeniden kazanmayı başarıyor. Ancak daha dikkatli okunduğunda bazı karmaşıklıklar fark ediliyor.” üslup formları Yapısı aslında klasik trajedinin tipik ritimlerini hatırlatıyor”, diye yazıyor Pietro Magno önsözde ve ekliyor: “bir anlatı modeli olarak bu cilt Virgil'in Aeneid'inin dördüncü kitabını hatırlatıyor, burada talihsizlerin evrimi ve her şeyden önce Dido'nun Aeneas'a olan imkansız aşkı, dramın tipik ritmine göre sunuluyor”.
'Pamuk Şeker'de, diye devam ediyor Magno, “bir 'Yakışıklı Prens'in, ilk öpücüğünün umutları, arzuları ve hayalleriyle gençliğe doğru ilerleyen bir gencin gözünden görülen çok pembe bir durumdan başlıyoruz. son perdeye, gerçek dramaya, tek bir korkunç adı olan katarsis'e giderek daha da yaklaşıyor: 'şiddet'.” Sonuç: “Colette adındaki bu kızın kaderini sonsuza dek belirleyecek olan şey, hikayede her zaman gizlenmiş, tüm yıkıcı gücüyle ortaya çıkmaya hazır görünüyor. Ancak kaçınılmaz olarak beliren bu kader, başlangıçta kesinlikle hissedilmiyor. kız tarafından. Ve bu, klasik trajedinin tipik çaresidir. Başlangıçta mutlu ve güçlü olan, sonra yavaş yavaş kendi korkunç gerçeğini keşfettikçe giderek perişan hale gelen ve herkes tarafından terk edilen Oedipus'u düşünün”, diye bitiriyor Magno.