Caravaggio olarak bilinen Michelangelo Merisi’nin Baküs’ü ve Guido Reni’ye atfedilen Çocuk Baküs, her ikisi de Floransa’daki Uffizi Galerileri’nde korunan iki sanat şaheseri, bugünlerde ilk kez yan yana Vinitaly’de sergileniyor. Veronafiere’de. Tamamen yeni bir bağlamda, şarabın Tanrısına saygı duruşunda bulunan bir sergi, sektörün en büyüğü, şimdi 55. edisyonunda. Geçtiğimiz günlerde duyurulan girişim, muhteşem tuvallerin dünyanın dört bir yanından gelen alıcılardan oluşan profesyonel halka ve ayrıca şarap severlere gösterilmesini şiddetle isteyen Tarım ve Gıda Egemenliği Bakanları Francesco Lollobrigida ve Kültürden Gennaro Sangiuliano’ya ait. şarap ile İtalyan kültürü ve tarihi arasındaki derin bağ ve daha fazlası. Son zamanlarda ‘şarabımıza’ yönelik saldırıya, sigaralara benzer İrlandalı sağlık uyarı etiketleriyle açık bir yanıt, Lollobrigida’nın tanımladığı şekliyle “olumlu karşı bilgi” operasyonuyla sağlığa ciddi şekilde zarar veriyor.
İki sanatçı eserlerini 1500’lerin sonu ile 1600’lerin başı arasında resmetmiştir. Birbirinden çok farklı olsa da tuval üzerine yağlı boya tekniğiyle yapılan resimlerin öznelerin genç yaşından başlayarak bazı ortak özellikleri, sahnenin doğallığı, boyutları, Caravaggio’nun Bacchus’u için 95×85, Reni’ninki için 88×71’dir. Generali’nin müdahalesi sayesinde eserler, Masaf alanında 5 Nisan’a (Vinitaly’nin kapanış günü) kadar kamuya açık bir avro harcanmadan sergilenmeye devam edecek. İşte Floransa müzesi tarafından sağlanan eserlerin açıklaması.
Caravaggio’nun Bacchus’u (1597-98), sanatçı tarafından nispeten genç yaşta, sanatçı Roma’da Kardinal Francesco Maria del Monte’nin korumasından yararlanırken boyanmıştır. Örneğin, Roma’daki Galleria Borghese’nin Fruttaiolo’su ve Roma’daki Canestra di Frutta’sı gibi, bitki dünyasının olağanüstü gerçekçi bir tasviriyle karakterize edilen, “açık” olarak boyanmış yarım figürlerle yapılan çalışma serisinin bir parçasıdır. Milano’daki Pinacoteca Ambrosiana. Ayrıca Uffizi’nin Bacchus’unda, genç tanrının başını çelenkleyen üzümlerle birlikte asma yaprakları gerçektir, hayatla nabız gibi atmaktadır ve önündeki sepet kısmen bozulmamış ve parlak, kısmen zaten zedelenmiş meyvelerle doludur: a zamanın geçişine ve hayatın zevklerinin geçici doğasına açık bir ima. Tanrının sadece iki parmağıyla tuttuğu zarif Venedik cam kupasında sallanan şarabın – belki de alkolün uçucu niteliklerini ima eden yüce bir hafiflik – ve ön plandaki güzel cam kasenin sunumu gerçekten şaşırtıcı. ressamın stüdyodaki görüntüsü yüzeyde çok küçük.
Caravaggio, Bacchus figürü için bir tezgahtar çocuğu model aldı, muhtemelen genç Sicilyalı ressam Marco Minniti, onu zar zor keten bir çarşafla örtülmüş sıradan bir çizgili şilte üzerinde tembelce yatarken temsil ediyordu. Çocuğun tırnakları hâlâ boyayla kirlenmiş, yanakları sarhoşluktan kızarmış ve belirsiz bir hareketle hâlâ gömleğini tutan siyah kurdeleyi çözmeye kararlı görünüyor: şarküteri başlamak üzere. Resim büyük olasılıkla duyuların özgürlüğüne odaklanan klasik bir antik çağ vizyonunu çağrıştırıyor ve Roma’da uygulanan inisiyasyon ayinlerine ve Baküs kılık değiştirmelerine atıfta bulunuyor. Bacchus olağanüstü bir düğün hediyesiydi: 1608’de Kardinal del Monte tarafından Caravaggio’nun Medusa ile kalkanıyla birlikte Toskana Büyük Dükü Ferdinando I de’ Medici’ye oğlu Cosimo’nun evliliği vesilesiyle sunuldu. Avusturya’dan Maria Madeleine’e II.
Guido Reni’nin Bacchus’u. Zarif, gülümseyen çocuk, asma yapraklarından ve çeşitli türlerden kırmızı ve beyaz üzüm salkımlarından oluşan karakteristik çelengi, bize orman varlığını hatırlatan bir hayvan derisi ile kaplı, çeşitli şarap kapları ile çevrili çok genç bir Bacchus’tur. , soldaki doldurulmuş matara ve arkadaşının güçlükle kaldırdığı, incelikle süslenmiş sürahi gibi. Zaten hafif bir sarhoşluğun sancıları içinde olan çok genç tanrı, üzerinde beyaz şarapla dolu zarif bir cam bardağın durduğu büyük bir sehpayı tutarak göz kırparak bize bakıyor.
Eserin yazarı – Bolognese klasikçi Guido Reni – çok yaygın klasik heykel modellerini tam gövdeli bir dile çevirir, örneğin üzüm ve asma yaprakları arasında oynayan putti sahneleri veya genellikle üçüncü yüzyıldan Roma lahitlerinde tasvir edilen üzüm hasatçıları ve MS 4. yüzyıl Reni, resimde gerçekliği büyük bir dikkatle yeniden üretiyor, ona enerji ve doğallık aşılıyor: devrilmiş asma yapraklarının pürüzlü yüzeyini ve yükseltilmiş kaburgalarının ritmini neredeyse hatırlayabilirsiniz, pürüzsüz ve pürüzsüz hissedebilirsiniz. seramik sürahinin soğuk yüzeyi ve dolu bardağın standdaki belli belirsiz çıngırtısını duymak. Bacchus’un bize sunduğu şarabı büyük bir zarafetle tatma davetinden kaçmak mümkün değil.
İki sanatçı eserlerini 1500’lerin sonu ile 1600’lerin başı arasında resmetmiştir. Birbirinden çok farklı olsa da tuval üzerine yağlı boya tekniğiyle yapılan resimlerin öznelerin genç yaşından başlayarak bazı ortak özellikleri, sahnenin doğallığı, boyutları, Caravaggio’nun Bacchus’u için 95×85, Reni’ninki için 88×71’dir. Generali’nin müdahalesi sayesinde eserler, Masaf alanında 5 Nisan’a (Vinitaly’nin kapanış günü) kadar kamuya açık bir avro harcanmadan sergilenmeye devam edecek. İşte Floransa müzesi tarafından sağlanan eserlerin açıklaması.
Caravaggio’nun Bacchus’u (1597-98), sanatçı tarafından nispeten genç yaşta, sanatçı Roma’da Kardinal Francesco Maria del Monte’nin korumasından yararlanırken boyanmıştır. Örneğin, Roma’daki Galleria Borghese’nin Fruttaiolo’su ve Roma’daki Canestra di Frutta’sı gibi, bitki dünyasının olağanüstü gerçekçi bir tasviriyle karakterize edilen, “açık” olarak boyanmış yarım figürlerle yapılan çalışma serisinin bir parçasıdır. Milano’daki Pinacoteca Ambrosiana. Ayrıca Uffizi’nin Bacchus’unda, genç tanrının başını çelenkleyen üzümlerle birlikte asma yaprakları gerçektir, hayatla nabız gibi atmaktadır ve önündeki sepet kısmen bozulmamış ve parlak, kısmen zaten zedelenmiş meyvelerle doludur: a zamanın geçişine ve hayatın zevklerinin geçici doğasına açık bir ima. Tanrının sadece iki parmağıyla tuttuğu zarif Venedik cam kupasında sallanan şarabın – belki de alkolün uçucu niteliklerini ima eden yüce bir hafiflik – ve ön plandaki güzel cam kasenin sunumu gerçekten şaşırtıcı. ressamın stüdyodaki görüntüsü yüzeyde çok küçük.
Caravaggio, Bacchus figürü için bir tezgahtar çocuğu model aldı, muhtemelen genç Sicilyalı ressam Marco Minniti, onu zar zor keten bir çarşafla örtülmüş sıradan bir çizgili şilte üzerinde tembelce yatarken temsil ediyordu. Çocuğun tırnakları hâlâ boyayla kirlenmiş, yanakları sarhoşluktan kızarmış ve belirsiz bir hareketle hâlâ gömleğini tutan siyah kurdeleyi çözmeye kararlı görünüyor: şarküteri başlamak üzere. Resim büyük olasılıkla duyuların özgürlüğüne odaklanan klasik bir antik çağ vizyonunu çağrıştırıyor ve Roma’da uygulanan inisiyasyon ayinlerine ve Baküs kılık değiştirmelerine atıfta bulunuyor. Bacchus olağanüstü bir düğün hediyesiydi: 1608’de Kardinal del Monte tarafından Caravaggio’nun Medusa ile kalkanıyla birlikte Toskana Büyük Dükü Ferdinando I de’ Medici’ye oğlu Cosimo’nun evliliği vesilesiyle sunuldu. Avusturya’dan Maria Madeleine’e II.
Guido Reni’nin Bacchus’u. Zarif, gülümseyen çocuk, asma yapraklarından ve çeşitli türlerden kırmızı ve beyaz üzüm salkımlarından oluşan karakteristik çelengi, bize orman varlığını hatırlatan bir hayvan derisi ile kaplı, çeşitli şarap kapları ile çevrili çok genç bir Bacchus’tur. , soldaki doldurulmuş matara ve arkadaşının güçlükle kaldırdığı, incelikle süslenmiş sürahi gibi. Zaten hafif bir sarhoşluğun sancıları içinde olan çok genç tanrı, üzerinde beyaz şarapla dolu zarif bir cam bardağın durduğu büyük bir sehpayı tutarak göz kırparak bize bakıyor.
Eserin yazarı – Bolognese klasikçi Guido Reni – çok yaygın klasik heykel modellerini tam gövdeli bir dile çevirir, örneğin üzüm ve asma yaprakları arasında oynayan putti sahneleri veya genellikle üçüncü yüzyıldan Roma lahitlerinde tasvir edilen üzüm hasatçıları ve MS 4. yüzyıl Reni, resimde gerçekliği büyük bir dikkatle yeniden üretiyor, ona enerji ve doğallık aşılıyor: devrilmiş asma yapraklarının pürüzlü yüzeyini ve yükseltilmiş kaburgalarının ritmini neredeyse hatırlayabilirsiniz, pürüzsüz ve pürüzsüz hissedebilirsiniz. seramik sürahinin soğuk yüzeyi ve dolu bardağın standdaki belli belirsiz çıngırtısını duymak. Bacchus’un bize sunduğu şarabı büyük bir zarafetle tatma davetinden kaçmak mümkün değil.