Alessandra Cresci’nin (Se want you can serisi, Mind Edizioni) ilk kitabı olan ‘Kalıcı bir iş istemedim’ için pratik, basit ve doğrudan bir rehberdir. İşine olan tutkusunu aktardığı ama her şeyden önce hayatının belirli bir noktasında yaptığı işteki yeteneğini öne çıkararak oyuna geri dönmeye karar verdiği yolun ana hatlarını çizdiği bir el kitabı. “İşimi değiştirmeye karar vermem iki yılımı aldı. İlk başta hayal kırıklığına uğradım, sonra potansiyelimin farkına vardığım bir aşama oldu. Bu noktada cesaret gelene kadar korku devreye girdi” diyor Adnkronos’a.
Ancak Alessandra’nın amacı kendinden bahsetmek değil, kitabının alt başlığında okuduğumuz gibi onu işinde “başarıya ulaşmak için becerilerinden para kazanmaya” yönlendiren bir deneyimi paylaşmak. Ayrıca Alessandra’nın yeni hedefinin ne olduğunu anlaması bir üç yıl daha aldı: “Bu durumda da ilk kez tatminsizlik yaşadım, yani bir şeylerin ters gittiğini bildiğiniz halde amacınızın ne olduğunu bilmediğiniz bir dönem. Sonra hayal kırıklığı oluyor, yönünüzü görmeye başlıyorsunuz ama hep aynı stratejilerle hareket ediyorsunuz: Konfor bölgemdeydim ve sıkışıp kalmıyordum. Nihayet eylemden doğan seçim, karar: Kurslarla kendimi giderek daha fazla eğitmeye, ilgimi çeken alanda kendimi sınamaya başladım ve çalıştığımı gördüm. Ben de paraşütle atladım çünkü kendime bir çeşit güvenlik inşa etmiştim” diye ekliyor.
Varsayım, “hepimizin muazzam bir potansiyele sahip olduğu” ve “kendi sabit yerimiz, yani güvenebileceğimiz kendi esnek güvenlik dayanağımız olmamız gerektiği”dir. Peki bu nasıl yapılır? İşte bu el kitabının devreye girdiği yer burasıdır. Alessandra, Adnkronos’a tekrar “Her şeyden önce ne yapmaktan hoşlandığımızı anlamalıyız, çünkü tutku olmadan büyüme ve seçim olmaz” diyor, ancak pazarla uğraşmak da önemli: Yaşadığımız tarihsel ve ekonomik an dikkate alındığında bizi neyin ilgilendirdiğini de anlamamız gerekiyor. Aynı zamanda hangi konuda iyi olduğumuzu, neyi en iyi yaptığımızı da anlamalıyız: Her birimizin iyi olduğumuz bir yönü vardır.”
İşte beş temel ipucu. “Öncelikle kendimize, tutum ve bilgimize bağlı olan belli bir güvenlik düzeyine sahip değilseniz işinizden ayrılmayın. Çünkü güvenlik ancak çok fazla eğitimle yaratılabilir. Bu nedenle ikinci tavsiyemiz ‘kendi kalıcı işiniz haline gelin’, yani piyasanın mıknatısı olun. Nasıl yapılır? Tutum, eğitim ve değerlerle – diyor – Tutkularınızı takip etmek başka bir tavsiye çünkü o olmadan disiplini takip edemeyiz. Disiplin ve motivasyon arasında temel bir fark vardır: Disiplin uzun vadeli hedeflere ulaşmanızı sağlarken motivasyon tek başına işe yaramaz. Son olarak beklemeye karşı büyük bir tolerans geliştirmemiz gerekiyor: Bugün hızlı bir dünyadayız, her şeyi hızlı yapmaya alışkınız. Bunun yerine bekleme toleransının eğitilmesi gerekir çünkü harika sonuçlar elde etmenizi sağlar. Son olarak, hedefler olmadan tutku ve beceriler işe yaramaz: ulaşılacak ara hedeflerin belirlenmesi önemlidir. Çünkü bugün ilerlemek için çok sayıda sosyal beceriye, kişisel beceriye veya çapraz becerilere sahip olmanız gerekiyor.”
Ancak Alessandra’nın amacı kendinden bahsetmek değil, kitabının alt başlığında okuduğumuz gibi onu işinde “başarıya ulaşmak için becerilerinden para kazanmaya” yönlendiren bir deneyimi paylaşmak. Ayrıca Alessandra’nın yeni hedefinin ne olduğunu anlaması bir üç yıl daha aldı: “Bu durumda da ilk kez tatminsizlik yaşadım, yani bir şeylerin ters gittiğini bildiğiniz halde amacınızın ne olduğunu bilmediğiniz bir dönem. Sonra hayal kırıklığı oluyor, yönünüzü görmeye başlıyorsunuz ama hep aynı stratejilerle hareket ediyorsunuz: Konfor bölgemdeydim ve sıkışıp kalmıyordum. Nihayet eylemden doğan seçim, karar: Kurslarla kendimi giderek daha fazla eğitmeye, ilgimi çeken alanda kendimi sınamaya başladım ve çalıştığımı gördüm. Ben de paraşütle atladım çünkü kendime bir çeşit güvenlik inşa etmiştim” diye ekliyor.
Varsayım, “hepimizin muazzam bir potansiyele sahip olduğu” ve “kendi sabit yerimiz, yani güvenebileceğimiz kendi esnek güvenlik dayanağımız olmamız gerektiği”dir. Peki bu nasıl yapılır? İşte bu el kitabının devreye girdiği yer burasıdır. Alessandra, Adnkronos’a tekrar “Her şeyden önce ne yapmaktan hoşlandığımızı anlamalıyız, çünkü tutku olmadan büyüme ve seçim olmaz” diyor, ancak pazarla uğraşmak da önemli: Yaşadığımız tarihsel ve ekonomik an dikkate alındığında bizi neyin ilgilendirdiğini de anlamamız gerekiyor. Aynı zamanda hangi konuda iyi olduğumuzu, neyi en iyi yaptığımızı da anlamalıyız: Her birimizin iyi olduğumuz bir yönü vardır.”
İşte beş temel ipucu. “Öncelikle kendimize, tutum ve bilgimize bağlı olan belli bir güvenlik düzeyine sahip değilseniz işinizden ayrılmayın. Çünkü güvenlik ancak çok fazla eğitimle yaratılabilir. Bu nedenle ikinci tavsiyemiz ‘kendi kalıcı işiniz haline gelin’, yani piyasanın mıknatısı olun. Nasıl yapılır? Tutum, eğitim ve değerlerle – diyor – Tutkularınızı takip etmek başka bir tavsiye çünkü o olmadan disiplini takip edemeyiz. Disiplin ve motivasyon arasında temel bir fark vardır: Disiplin uzun vadeli hedeflere ulaşmanızı sağlarken motivasyon tek başına işe yaramaz. Son olarak beklemeye karşı büyük bir tolerans geliştirmemiz gerekiyor: Bugün hızlı bir dünyadayız, her şeyi hızlı yapmaya alışkınız. Bunun yerine bekleme toleransının eğitilmesi gerekir çünkü harika sonuçlar elde etmenizi sağlar. Son olarak, hedefler olmadan tutku ve beceriler işe yaramaz: ulaşılacak ara hedeflerin belirlenmesi önemlidir. Çünkü bugün ilerlemek için çok sayıda sosyal beceriye, kişisel beceriye veya çapraz becerilere sahip olmanız gerekiyor.”