Elazığ sarsıntısının simgesi Azize, kendisini kurtaran itfaiye eriyle görüştü

Zakariya

New member
Elazığ’da 3 yıl evvel meydana gelen 6.8 büyüklüğündeki sarsıntıda 37, Malatya’da ise 4 olmak üzere 41 kişi hayatını kaybetti.

Depremde merkeze bağlı Mustafapaşa Mahallesi’nde bulunan Kalay Apartmanı çöktü; Azize Çelik, eşi Cengiz, oğulları Muhammet Faruk ve Ahmet enkaz altında kaldı.

Azize Çelik, bir sağlıkçı ile enkaz altındayken telefonla görüştü.

Gerçek kahraman itfaiye eri

Depremzede bayan, ailesiyle bir arada birfazlaca kişinin kurtarılmasına vesile olarak sarsıntının simgesi haline geldi.

Herkes Azize’nin konuştuğu sağlıkçıyı ekranlardan görürken, asıl bilinmeyen kahramanın ise Ankara Büyükşehir Belediyesi İtfaiye Müdürlüğü’nde bakılırsavli Ömer İpek olduğu ortaya çıktı.


her insanın “çık” dediği itfaiyeci “ben senin elini bırakmam” dedi

İpek’in, Azize’yi kurtarmaya çalıştığı anda enkaz altında artçı sarsıntılara yakalandığı ve her insanın çık demesine karşın “Yok ablam, ben senin elini tuttum hiç bırakmam” dediği öğrenildi.

Azize, kendisi için canını hiçe sayan ve “O benim saklı kahramanım” dediği İpek ile 24 Ocak sarsıntısının yıl dönümünde cep telefonu üzerinden imajlı konuştu.

Görüşme sırasında duygusal anlar yaşandı.


“Toz geliyordu, oksijenim azalıyordu”

Yaşadıklarını anlatan Azize Çelik, “Yerin altında ‘Allah’ım evvel benim canımı al, çocuklarım kurtulsun’ diye dua ediyordum. Ben onlar kurtulduğu için dua ettim. Rabbim tekrar yaşatmasın. Yerin altından çıkamayacağımızı düşündüm. Fakat Allah’ın hikmeti çıktık. Enkazı üstten kaldırdıkça toz geliyordu ve oksijenim azalıyordu.


Oğlu yerini tanım etti

Astım hastasıyım, nefes alamıyordum. 112 kardeşim bağladı ve konuştuk. ‘Hakkınız helal edin’ dedim. sessiz bir biçimde konuşuyordum ki, çocuklarım duymasın. Ben bittim dedim, ikimiz de ağladık. Oğlum, ‘Anneme gidin siz, annemin sesi yok’ dedi. Ömer Ağabey, ‘annen nerde?’ diye sordu ve oğlum tanım etti.” dedi.


“Yukarı çık” diye bağırıyorlardı

Ömer’in yanına geldiğini ve konuştuklarını lisana getiren Çelik, “Buradayım dedim. Telefonumun ışığını açtım. Küçücük delikten beni gördü. Çabucak duvarı kazmaya başladı. ‘Elini uzat’ dedi ve tuttu. ‘Tamam abla, ben seni hiç bırakmayacağım’ dedi. O sırada bir zelzele daha oldu. ‘Ömer Ağabey üst çık’ diye bağırıyorlardı. Ben de, ‘Ağabey sen çık ben enkazda kaldım, senin de çocukların vardır. Olan bana olmuş, sen çık dedim.


“Biz oradan nasıl sağ çıktık anlamadım”

O da, ‘Yok ablam ben senin elini tuttum hiç bırakmam’ dedi. Orayı deldi ve ben ‘küçük çıkamam’ dedim. ‘Ellerini ver, ben çekerim’ dedi. O an Ömer Ağabey beni kurtardı. Bir gökyüzüne baktım bir döndüm konutumuza baktım. Mesken yok. Tüm apartmanlar duruyor lakin bizim konut yok. Biz oradan nasıl sağ çıktık, hiç anlamadım. Derin bir nefes aldım ve gökyüzüne baktım. O bizim bilinmeyen kahramanlarımızdan biri.” diye konuştu.


Kötü anılarla hoş dostluklar

Azize Çelik’in eşi Cengiz Çelik ise “Hatırlamak istemediğim bir tarih. Berbat anılarla, dostluklar edinmiş olduk. Erzurum AFAD’dan Metin Ağabey ile görüştüm. Bu tarihlerde onlar yahut biz arıyoruz. Birbirimizi yad ediyoruz. Tüm takımlar canla başla ulaşmak için çalıştılar. Metin Beyefendi parmak girecek kadar bir delikten parmağını uzattı.


Milim milim delik açtılar

‘Artık kurtulduk’ umudu doğdu. Zira bir insanın eline dokunuyorsun ve oksijen geliyor. Onlar milim milim delik açtılar. Birinci ben çıktım ve sırasıyla çocuklarım çıktı. Eşim farklı yerdeydi. Onu da Ankara’dan Ömer Beyefendi kurtardı. ‘Seni çıkarmadan çıkmam’ demiş ve o esnada sarsıntı olmuş. Eşimin kurtulmasında bir numara insandır.” halinde konuştu.