“Mariupol'daki duvar resmimin yıkılması planlanmıştı, bu yüzden beni şaşırtmadı. Bunu yaparken bile sınırlı bir süreye sahip olacağını biliyordum. Aslında planlandığından çok daha uzun sürdü çünkü bana hemen geçeceğini söylediler. Belki de bu noktada bilerek daha uzun süre dayanmasını sağladılar.” Sokak sanatçısı bunu Adnkronos'la yaptığı röportajda söyledi. JoritSosyal medyada dolaşan ve Napolili sanatçının Mariupol şehrinde yarattığı duvar resminin 'yıkımının' başlangıcını tasvir eden video ve görüntülere yorum yapan. Ukrayna'nın güneydoğusundaki şehirde bir binanın tüm cephesini kaplayan eser, birçok tartışmanın odağında yer aldı: Donbass'tan gelen küçük bir kızın Rus bayrağının renkleriyle boyanmış yüzünü temsil ediyor. süsenlerin içinde ve etrafı NATO yazan iki füzeyle çevrili.
Ciro Cerullo doğumlu sanatçı, “Şimdi yıkılacak olsa bile, duvar resmi kesinlikle ilgi odağı olmaya ve konuyu gündeme getirmeye hizmet etti” diye açıklıyor. Donbass'ın dışlanan çocukları ve vatandaşları hakkında konuştuğumuz için gurur duyuyorum herhangi bir siyasi karardan, hiçbir şekilde varlık olarak görülmüyorlar, sanki yokmuş gibi iradeleri tamamen dışlanıyorlar. Sanat eserleri bazen ateş gibidir, rüzgar onları yayar ve. kapatılsalar bile yine de bir amaca hizmet ediyorlardı.” Artık duvar resmi olmayacağı için, “Şartlar uygunsa bir tane daha yapmak isterim. Ama bunu yapmak zaten çok zordu, gerçekten çok zor şartlarda yaptık, barınakta yattık. Hamamböceklerinin arasında yerinden edilmiş insanlar ağır bir şey, başka bir tane yapmak mümkün mü bilmiyorum ama mümkün olsaydı tekrar yapardım.”
Son olarak Jorit daha genel bir değerlendirme yapıyor: “Bu fırsatı değerlendirerek, savaşlarda tüm çocukların her zaman dikkate alınması gerektiğinin altını çiziyorum -diyor-. Savaşın son yıllarında 220 Ukraynalı çocuğun öldüğünü ve Gazze'de birkaç ay içinde neredeyse 11 bin çocuğun öldüğünü okudum. Her zaman olduğu gibi çifte standart var: Bazı çocuklar diğerlerinden daha önemli, bazıları jeopolitik çıkarlar için kullanılıyor, bazıları ise hiç önemli değil ve sanki yokmuş gibi. Bu bir daha asla olmamalı”, Jorit'in uyarısı bu.
Ciro Cerullo doğumlu sanatçı, “Şimdi yıkılacak olsa bile, duvar resmi kesinlikle ilgi odağı olmaya ve konuyu gündeme getirmeye hizmet etti” diye açıklıyor. Donbass'ın dışlanan çocukları ve vatandaşları hakkında konuştuğumuz için gurur duyuyorum herhangi bir siyasi karardan, hiçbir şekilde varlık olarak görülmüyorlar, sanki yokmuş gibi iradeleri tamamen dışlanıyorlar. Sanat eserleri bazen ateş gibidir, rüzgar onları yayar ve. kapatılsalar bile yine de bir amaca hizmet ediyorlardı.” Artık duvar resmi olmayacağı için, “Şartlar uygunsa bir tane daha yapmak isterim. Ama bunu yapmak zaten çok zordu, gerçekten çok zor şartlarda yaptık, barınakta yattık. Hamamböceklerinin arasında yerinden edilmiş insanlar ağır bir şey, başka bir tane yapmak mümkün mü bilmiyorum ama mümkün olsaydı tekrar yapardım.”
Son olarak Jorit daha genel bir değerlendirme yapıyor: “Bu fırsatı değerlendirerek, savaşlarda tüm çocukların her zaman dikkate alınması gerektiğinin altını çiziyorum -diyor-. Savaşın son yıllarında 220 Ukraynalı çocuğun öldüğünü ve Gazze'de birkaç ay içinde neredeyse 11 bin çocuğun öldüğünü okudum. Her zaman olduğu gibi çifte standart var: Bazı çocuklar diğerlerinden daha önemli, bazıları jeopolitik çıkarlar için kullanılıyor, bazıları ise hiç önemli değil ve sanki yokmuş gibi. Bu bir daha asla olmamalı”, Jorit'in uyarısı bu.