Ukrayna’nın başşehri Kiev’de tıp fakültesinde tahsil nazarann 2’nci sınıf öğrencisi Doğukan Bayram, saldırıların 3’üncü gününde kendi imkanlarıyla bir arkadaşıyla beraber Türkiye’ye gelmek için yola çıktı.
Bayram, 24 saati aşan seyahatin akabinde Edirne’den ülkeye giriş yaptı.
Doğukan Bayram, yaşadıklarını Demirören Haber Ajansı’na anlattı.
BOMBA SESLERİYLE UYANDILAR
Perşembe günü bomba sesleriyle uyandıklarını lisana getiren Doğukan Bayram, bu andan itibaren endişelenen ailesinin daima kendisini aradığını tabir etti.
Bayram, bomba seslerini duyar duymaz marketten temel besin materyalleri aldıklarını ve yurtta 17 arkadaşıyla akşama yanlışsız bir odaya toplanıp pencerelerin önüne valizlerini koyarak siper yaptıklarını tabir ederek, “Yurdumuzun epeyce yakınına bomba düştü. Hepimiz sığınağa sığınmak zorunda kaldık. Arkadaşlarım bu ülkeden gitmemiz gerektiğini söylemiş oldu daima. Bir risk göze almamız gerekiyordu. Cuma günü saat 10.00 civarında yola çıktık. Sondan geçebilmek için araçta 18 saat mahsur kaldık. Besinimiz ve suyumuz tükenmek üzereydi. Korkmuştuk. Moldova hudut kapısından geçtik. sonrasındasında Romanya, Bulgaristan hudut kapılarından geçip Edirne’ye ulaştık.” dedi.
“TÜRK POLİSİNİ GÖRÜNCE KOŞUP SARILDIM”
Seyahatini hayatı boyunca unutmayacağını tabir eden Doğukan Bayram, 18 saat boyunca hudut kapısında mahsur kaldıklarını söylemiş oldu. Edirne’ye girince polise sarıldığını belirten Bayram, “Türkiye’ye indiğimizde ay yıldızlı bayrağımızı görür görmez hepimiz duygulandık. Gözlerimiz doldu. Karşımdan Türk polisi geldi. Aracı durdurup onlara sarıldım. Türk olmak epey büyük bir ayrıcalık. Eğitimimiz yarıda kaldı. 1 yıl hazırlık, 2 yıl da okudum. Toplamda 3 yılımı verdim okumak için orada. Çok emek verdik. Şu anda yarıda kaldı. Benim babam devlet memuru ve beni güç koşullarda okutuyorlardı. Eğitimimiz yarıda kalsın istemiyoruz. Devletimizin YÖK’ün en son yaptığı açıklama bizi birazcık olsun rahatlattı aslında. yeniden dönmek istemiyoruz oraya. O savaş ortamında, sıkıntı kurallar altında okulumuza devam etmek istemiyoruz. Bu kadar uğraş verdik. Biz yenidendan orada okuyup yabancı bir ülkeye faydalı bir insan olacağıma kendi ülkemin rastgele bir vilayetinde okulumu tamamlayıp kendi ülkeme tabip olmak istiyorum. Devletimizin bu mevzuda bize yardım etmesini istiyoruz.” diye konuştu.
“HAYATIMIZIN EN SIKINTI 3 GÜNÜYDÜ”
Doğukan’ın annesi Fatma Bayram da 3 günü epeyce zor geçirdiklerini söyleyerek şu tabirleri kullandı:
”Zor bir 3 gün geçirdik. Oğlumuz savaşın ortasında kaldı resmen. Cümle kurmakta bile zorlanıyorum. Cuma günü 10 yaşındaki oğlum okuldan koşarak geldi çabucak mescide gidip, ‘ağabeyim için orada dua edeceğim’ dedi. Orada imama da rica edip Ukrayna’daki öğrenciler için de dua edilmesini rica etmiş. Çok şükür dualarla oğlumuza kavuştuk. Şu anda fazlaca memnunuz. Geçirdiğimiz o üç günü anlatamam. Bu süreçte devletimiz daima yanımızda oldu. O günlerde yurt içi ve yurt dışı konsolosluklar, elçilikler daima bize telefonla ulaştı, takviye oldu. Devletimiz her vakit yanımızda oldu. Bundan daha sonraki süreçte, istiyoruz ki devletimiz çocuklarımıza sahip çıksın, yarım kalan eğitimlerine sahip çıkıp kendi ülkemizde okumalarına fırsat verilsin.”
Bayram, 24 saati aşan seyahatin akabinde Edirne’den ülkeye giriş yaptı.
Doğukan Bayram, yaşadıklarını Demirören Haber Ajansı’na anlattı.
BOMBA SESLERİYLE UYANDILAR
Perşembe günü bomba sesleriyle uyandıklarını lisana getiren Doğukan Bayram, bu andan itibaren endişelenen ailesinin daima kendisini aradığını tabir etti.
Bayram, bomba seslerini duyar duymaz marketten temel besin materyalleri aldıklarını ve yurtta 17 arkadaşıyla akşama yanlışsız bir odaya toplanıp pencerelerin önüne valizlerini koyarak siper yaptıklarını tabir ederek, “Yurdumuzun epeyce yakınına bomba düştü. Hepimiz sığınağa sığınmak zorunda kaldık. Arkadaşlarım bu ülkeden gitmemiz gerektiğini söylemiş oldu daima. Bir risk göze almamız gerekiyordu. Cuma günü saat 10.00 civarında yola çıktık. Sondan geçebilmek için araçta 18 saat mahsur kaldık. Besinimiz ve suyumuz tükenmek üzereydi. Korkmuştuk. Moldova hudut kapısından geçtik. sonrasındasında Romanya, Bulgaristan hudut kapılarından geçip Edirne’ye ulaştık.” dedi.
“TÜRK POLİSİNİ GÖRÜNCE KOŞUP SARILDIM”
Seyahatini hayatı boyunca unutmayacağını tabir eden Doğukan Bayram, 18 saat boyunca hudut kapısında mahsur kaldıklarını söylemiş oldu. Edirne’ye girince polise sarıldığını belirten Bayram, “Türkiye’ye indiğimizde ay yıldızlı bayrağımızı görür görmez hepimiz duygulandık. Gözlerimiz doldu. Karşımdan Türk polisi geldi. Aracı durdurup onlara sarıldım. Türk olmak epey büyük bir ayrıcalık. Eğitimimiz yarıda kaldı. 1 yıl hazırlık, 2 yıl da okudum. Toplamda 3 yılımı verdim okumak için orada. Çok emek verdik. Şu anda yarıda kaldı. Benim babam devlet memuru ve beni güç koşullarda okutuyorlardı. Eğitimimiz yarıda kalsın istemiyoruz. Devletimizin YÖK’ün en son yaptığı açıklama bizi birazcık olsun rahatlattı aslında. yeniden dönmek istemiyoruz oraya. O savaş ortamında, sıkıntı kurallar altında okulumuza devam etmek istemiyoruz. Bu kadar uğraş verdik. Biz yenidendan orada okuyup yabancı bir ülkeye faydalı bir insan olacağıma kendi ülkemin rastgele bir vilayetinde okulumu tamamlayıp kendi ülkeme tabip olmak istiyorum. Devletimizin bu mevzuda bize yardım etmesini istiyoruz.” diye konuştu.
“HAYATIMIZIN EN SIKINTI 3 GÜNÜYDÜ”
Doğukan’ın annesi Fatma Bayram da 3 günü epeyce zor geçirdiklerini söyleyerek şu tabirleri kullandı:
”Zor bir 3 gün geçirdik. Oğlumuz savaşın ortasında kaldı resmen. Cümle kurmakta bile zorlanıyorum. Cuma günü 10 yaşındaki oğlum okuldan koşarak geldi çabucak mescide gidip, ‘ağabeyim için orada dua edeceğim’ dedi. Orada imama da rica edip Ukrayna’daki öğrenciler için de dua edilmesini rica etmiş. Çok şükür dualarla oğlumuza kavuştuk. Şu anda fazlaca memnunuz. Geçirdiğimiz o üç günü anlatamam. Bu süreçte devletimiz daima yanımızda oldu. O günlerde yurt içi ve yurt dışı konsolosluklar, elçilikler daima bize telefonla ulaştı, takviye oldu. Devletimiz her vakit yanımızda oldu. Bundan daha sonraki süreçte, istiyoruz ki devletimiz çocuklarımıza sahip çıksın, yarım kalan eğitimlerine sahip çıkıp kendi ülkemizde okumalarına fırsat verilsin.”