“Bizim görüşümüze göre yapay zekanın en büyük riski, insan zekasına benzemesi değil, tam tersi: insan zekasının özelliklerini kaybetmesi ve yapay zekanın karşısında ezilerek onun altında ezilmesi.” Mauro Crippa ve Giuseppe Girgenti, Friedrich Nietzsche'nin yarın Piemme tarafından çıkacak olan ünlü eserinin başka sözcüklerle ifade edildiği 'İnsan, küçük insan' başlıklı ortak kitaplarında böyle yazıyorlar. Yazarlar farklı mesleki geçmişlerden gelen iki kişidir: Mediaset'in bilgi ve iletişim programlarının yöneticisi Crippa, Girgenti ise Milano Vita-Salute San Raffaele Üniversitesi'nde Antik Felsefe Tarihi profesörüdür. Kendini şu şekilde sunan bir hacim: insan zekası ve yapay zekaya karşı direnişin hayatta kalma kılavuzuöncelikle insanın teknolojik olana kıyasla indirgenemez niteliklerinin farkına varmamızı sağlayarak.
“Fazla zaman yok – Crippa ve Girgenti'yi yazın – neden Bilişsel bağlantılarımız ve gerçeklik anlayışımızdaki hasar halihazırda etkin ve derin“. Ve Corriere'nin bir alıntısını yayınladığı kitapta, “Tüm dünyada yüz milyonlarca kullanıcı tarafından indirilen, Remini adında bir Uygulama üreten Bending Spoons grubunun örneğinden bahsediyorlar. Remini ile bir kişinin bazı fotografik görüntülerini yükleyerek, yeni sentetik görüntüler üretme, kişiye her şeyi yaptırabilme olanağına sahipsiniz. Bir Uygulamanın nasıl kullanılacağını bilen herkes on, yüz, bin avatara erişebilir. Ancak bu Pirandelli tiyatrosu değil, kimliğimiz altında patlayıcı bir saldırıyı tetikleme riski taşıyan potansiyel bir talihsizlik.”
Kitabın yazarlarına göre, “biz zaten dijital olarak değiştirilmiş bir organizmayızÇünkü -gündelik yaşamda- bir kez yaratıldığında geniş özerklik ve müdahale marjlarına sahip olan algoritmik bir koda göre işlevseliz. Biz kendi yarattığımız Frankenstein'ız; karşılaştırma insan-makine değil, rekabetçi bir soru değil, kimin daha zeki olduğuyla ilgili bir oyun değil, tema daha ziyade İnsan zekası makine tarafından güçlendirildiğinde ve aynı zamanda zayıflatıldığında ne kadar farklı hale gelir?“. Kitap, klasiklerin düşüncesinde, bizi bunaltma riski taşıyan şimdiki zamanla yüzleşmenin yolunu bulmaya yönelik birçok manevi alıştırmaya karşılık gelen on bölüme ayrılmıştır. Ve böylece Platon'dan Aristoteles'e, Epikuros'tan Aziz Augustine'e geçiyoruz. Yapay zeka gibi teknolojik araçları kullanma amacını akılda tutarak, ancak gerekli insan düzeltmelerini de göz önünde bulundurarak.
“Fazla zaman yok – Crippa ve Girgenti'yi yazın – neden Bilişsel bağlantılarımız ve gerçeklik anlayışımızdaki hasar halihazırda etkin ve derin“. Ve Corriere'nin bir alıntısını yayınladığı kitapta, “Tüm dünyada yüz milyonlarca kullanıcı tarafından indirilen, Remini adında bir Uygulama üreten Bending Spoons grubunun örneğinden bahsediyorlar. Remini ile bir kişinin bazı fotografik görüntülerini yükleyerek, yeni sentetik görüntüler üretme, kişiye her şeyi yaptırabilme olanağına sahipsiniz. Bir Uygulamanın nasıl kullanılacağını bilen herkes on, yüz, bin avatara erişebilir. Ancak bu Pirandelli tiyatrosu değil, kimliğimiz altında patlayıcı bir saldırıyı tetikleme riski taşıyan potansiyel bir talihsizlik.”
Kitabın yazarlarına göre, “biz zaten dijital olarak değiştirilmiş bir organizmayızÇünkü -gündelik yaşamda- bir kez yaratıldığında geniş özerklik ve müdahale marjlarına sahip olan algoritmik bir koda göre işlevseliz. Biz kendi yarattığımız Frankenstein'ız; karşılaştırma insan-makine değil, rekabetçi bir soru değil, kimin daha zeki olduğuyla ilgili bir oyun değil, tema daha ziyade İnsan zekası makine tarafından güçlendirildiğinde ve aynı zamanda zayıflatıldığında ne kadar farklı hale gelir?“. Kitap, klasiklerin düşüncesinde, bizi bunaltma riski taşıyan şimdiki zamanla yüzleşmenin yolunu bulmaya yönelik birçok manevi alıştırmaya karşılık gelen on bölüme ayrılmıştır. Ve böylece Platon'dan Aristoteles'e, Epikuros'tan Aziz Augustine'e geçiyoruz. Yapay zeka gibi teknolojik araçları kullanma amacını akılda tutarak, ancak gerekli insan düzeltmelerini de göz önünde bulundurarak.